Bombs Of Hades - The Serpent's Redemption

• BandBombs Of Hades [SE]
• TitelThe Serpent's Redemption
• Release datum17-09-2012
• LabelPulverised Records [SG]

Tracklist

01. Crawl Away And Bleed Forever
02. Darkness, My Soul
03. Burn
04. The Serpent's Redemption
05. Forgotten In Graves
06. Incubus Descending
07. Skull Collector
08. Scorched Earth

De Zweedse hedendaagse death metal van de oude school herbergt aardig wat oudgedienden die om uiteenlopende redenen hun instrumenten weer ter hand genomen hebben. Hetzij om lang vergeten bands onder het stof vandaan te halen, of anders wel om nieuwe projecten of bands op te starten en de muziek van weleer te (laten) herleven. Bombs of Hades valt min of meer onder die laatste. De band begon al in 2002, maar richtte zich in eerste instantie op crust / punk; pas met het verschijnen van debuutalbum Chambers Of Abominations in 2010 zet de band zich als old school death metal band op de kaart. Al zijn de oorspronkelijk invloeden wel behouden gebleven, en ook op het nieuwe album The Serpents Redemption nog te horen.

Het doodsmetaal op dit album bevindt zich voor het grootste deel in de midtempo regionen, waarbij dus het rauwe crusty randje niet vergeten wordt. Dat er namen als Grave en Entombed (ook de death 'n' roll aanpak is aanwezig) in mijn hoofd opdoemen is op zich niet vreemd denk ik. Rechttoe rechtaan beukend, in overwegend korte, bondige tracks. De zang bevalt me, een rauwe grunt met neiging tot verstaanbaarheid, prima. Ware het niet dat er toch een paar verrassende tracks op dit album staan had ik deze bespreking nu kunnen afronden met de woorden dat Bombs Of Hades een lekker ongecompliceerd beukplaatje heeft afgeleverd, weinig origineel, maar zeer overtuigend gebracht en vooral lekker smerig.

The Serpent's Redemption is een zeer aangename afwisseling en wat afwijkende track vergeleken met de omringende nummers van het album. Dreigend, slepend, doomy, met zelfs een Oosters tintje. Dat klinkt in deze context toch redelijk apart. Nog meer bijzonder is echter afsluiter Scorched Earth. In eerste instantie verwacht ik dat dit een soort outro voor het album is, en begrijp ik de lange speelduur niet. Maar deze langgerekte instrumentale passage blijkt het intro voor een heus afsluitend nummer, en wat voor een! Om deze verrassing voor de luisteraar niet te bederven doe ik er beter aan hier verder niks over te zeggen; geniet van het oorgastische apokalyptische slotstuk!