Capilla Ardiente - Bravery, Truth And The Endless Darkness

• BandCapilla Ardiente [CL]
• TitelBravery, Truth And The Endless Darkness
• Release datum06-06-2014
• LabelHigh Roller Records [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. Consequence and Consequences
02. Nothing Here for Me
03. Towards the Midnight Ocean
04. Naufragios
05. They Who Were Lost and Now Are Cursed
06. Into Unknown Lands

Klassieke doom, het wordt steeds minder gemaakt. De kruisbestuivingen met stoner, postrock en -hardcore/sludge zorgen ervoor dat het pure klassieke ambacht steeds minder beoefend wordt. Wanneer er dan een band opstaat die claimt dat ze een klassieker a la Nightfall (Candlemass) in huis hebben (of hun label dan toch), is mijn interesse gewekt.

Capilla Ardiente is afkomstig uit Chili, bestaat sinds 2006, en heeft tot nu toe 'slechts' een EP Solve et Coagula (2009) uitgebracht. De band is samengesteld uit muzikanten die het klappen van de (doom-)zweep kennen, met ervaring in Procession en Poema Arcanvs (voor reviews van hun laatste albums zie elders op de site, het is een redelijke referentie voor wat we hier te horen krijgen). Met hun debuutalbum Bravery, Truth And The Endless Darkness (High Roller Records, 6 juni 2014) laten ze horen hoe klassieke doom-metal gespeeld dient te worden.

Dat betekent emotievolle, cleane, krachtige vocalen en stoer riffwerk in goed opgebouwde nummers. De spanning die doom vaak zo kenmerkt is hier aanwezig, daarnaast wordt niet vergeten om ook de nodige afwisseling te bieden. Waarbij het tempo regelmatig leidend is, zoals ook bij het grote voorbeeld Candlemass, die toch ook de nodige uptempo stukken op hun naam hebben staan. En net als bij de Zweedse meesters speelt ook bij Capilla Ardiente de basgitaar een voorname rol, en zo hoort dat ook natuurlijk!

Vier nummers met een speelduur van elk tien a elf minuten staan garant voor het betere klassieke doom metal werk. De overige twee titels zijn instrumentale intro's, voor elke plaatkant (vinyl!) eentje. Zo goed als het grote voorbeeld uit het genre wordt het dan uiteindelijk ook weer niet helemaal. Vooral de zang redt het niet in vergelijking met de man in de pij indertijd. Maar liefhebbers van niet alleen Candlemass, maar bijvoorbeeld ook Solitude Aeturnus kunnen gerust toeslaan, en zullen dit album op waarde weten te schatten. Ok, geen meesterwerk, wel kwaliteitsvolle doom.