Church Of Void - Dead Rising

• BandChurch Of Void [FI]
• TitelDead Rising
• Release datum30-08-2013
• LabelSvart Records [FI]

Tracklist

01. Tristess
02. Son Of A Witch
03. Winter Is Coming
04. Dead Rising
05. Owls Are Listening
06. The Magician
08. Entity Of Kalypso
09. Little Child Lost

“Self described as new wave of classic doom metal” Het Finse Church Of Void presenteert zich op deze brutale manier in een poging om voor zichzelf een eigen genre te creëren. De band is begonnen in 2010 en heeft in de bezetting ex-leden van Battlelore en Horna. Vorig jaar debuteerde de band met EP Winter Is Coming, waarop een mix is te horen van min of meer traditionele doom en licht epische, klassieke heavy metal. Op 30 augustus verscheen via het eveneens Finse Svart Records het eerste volledige album van de band: Dead Rising.

Ik val maar meteen met de deur in huis: Church Of Void bestempelen als doom dekt zeker niet de lading. Natuurlijk is het wel aanwezig in de muziek (Winter Is Coming, titelnummer Dead Rising), maar de meeste nummers kenmerken zich juist door een meer uptempo insteek. En dat is nou niet bepaald een kenmerk van doom. De zwaar groovende, en lekker in het gehoor liggende, riffs doen dan eerder denken aan stoner, terwijl in de 'lichtere' passages iets als klassieke, epische (heavy) metal op zijn plaats is. Hier klinkt de muziek bij vlagen behoorlijk energiek.

Opener Tristess klinkt me op het eerste gehoor een beetje als een soort van smerige rock 'n' roll in de oren, vanwege de vuige riffs en ongecontroleerde zang. Dat het geluid ook niet echt aan de zuivere kant is drukt me verder in die richting, net als de speelduur van nog geen drie minuten. Son Of A Witch, tevens eerste single, heeft een iets meer doomy achtergrond. Gecombineerd met primitieve heavy metal denk ik bij deze muziek toch in de richting van bands als Witchfinder General, Angel Witch en Pagan Altar. Ook een nummer als The Magician voldoet daar aan. Daarnaast hoor ik invloeden van de vrij typisch Scandinavische heavy rock 'n ' roll scene.

Titelnummer Dead Rising is het eerste waarbij ik echt aan doom denk. Het kent een zeer sfeervolle opbouw, een episch karakter, en doet me bij vlagen denken aan acts als Saint Vitus en Pentagram. Zeker niet mijn favoriete track van het album, al is het zo'n beetje het eerste dat voldoet aan de omschrijving als in de eerste zin. Daarbij moet ik dan wel de passage van minuut 6 tot 7 van het nummer buiten beschouwing laten, want die klinkt zowat als de openingstrack van het album.

Naar het eind van het album is dan toch wel wat meer van de doom intenties van Church Of Void te horen. Entity Of Kalypso klinkt heerlijk melancholiek, en heeft een heerlijk slepend intro dat me aan Solitude van Candlemass doet denken. Dit nummer bevalt me wel. Afsluiter Little Child Lost bevat zeker qua opbouw ook doom-elementen, het is een langer nummer met een slepende opbouw.

Ik ben er eerlijk gezegd nog niet helemaal uit wat ik met Curch Of Void aan moet. Enerzijds hoor ik passages voorbij komen die me wel pakken, van de andere kant is het zo op het eerste gehoor allemaal wel heel vrijblijvend. Wellicht dat de tijd me gaat inhalen, maar vooralsnog denk ik niet dat Church Of Void voor mij een blijvertje is.