Church of Misery - Born Under A Mad Sign

• BandChurch of Misery [JP]
• TitelBorn Under A Mad Sign
• Release datum30-06-2023
• LabelRise Above Records [GB]
• Genre Doommetal, Stoner

Tracklist

01. Beltway Sniper (John Allen Muhammad)
02. Most Evil (Fritz Haarmann)
03. Freeway Madness Boogie (Randy Kraft)
04. Murder Castle Blues (H. H. Holmes)
05. Spoiler [Haystacks Balboa cover]
06. Come and Get Me Sucker (David Koresh)
07. Butcher Baker (Robert Hansen)

"Wij zijn de echte erfgenamen van Black Sabbath!"

Als de riffs beginnen te vloeien, kleurt het beton rood van het bloed. Church Of Misery, onbetwiste meesters van bloeddorstige Sabbathiaanse zuiverheid, is na een paar jaar release-stilte terug met hun zevende album: Born Under A Mad Sign. Church Of Misery het Japanse (antwoord op) Black Sabbath noemen is waarschijnlijk een open deurtje, maar tegelijkertijd een waarheid als een vetgemeste koe. Zonder de Britse doom grootheden zou deze band er niet zijn, of in elk geval niet zo klinken als op hun nieuwe album. Niet dat Church Of Misery een copycat is (het zijn niet de Japanners die alles na-apen), want de band gooit er een lekkere vette eigentijdse sludgy benadering tegenaan.

Church Of Misery, opgericht in Tokio, Japan, in 1995, had vanaf het allereerste begin een haarscherpe en gefocuste visie. Onder leiding van bassist, grillige riff-machine en enig constant bandlid Tatsu Mikami toverden ze een perfect verpulverende nieuwe soort doom metal-zuiverheid tevoorschijn, waarin een eindeloze opeenvolging van monsterlijke pentatonische riffs botste met onaangename niveaus van swing en branie. Met opnieuw elk nummer gewijd aan een gedocumenteerde seriemoordenaar (die dan ook weer braaf in de songtitel vermeld staat) zette Church Of Misery de vrede- en liefdeprincipes van stonerrock in brand en stortte zich in plaats daarvan diep in de donkerste verschrikkingen van de mensheid.

Gedurende de vijftig aangenaam groovende minuten laat Born Under A Mad Sign een indrukwekkend aantal prachtige riffs horen. Stuk voor stuk uitgehouwen uit oorspronkelijk Sabbath-graniet, maar opgevoerd door het eigen gevoel voor momentum van Church Of Misery. De onstuimige opener Beltway Sniper gaat over John Allen Muhammad. Hij was verantwoordelijk voor een reeks gecoördineerde schietpartijen die gedurende drie weken plaatsvonden in oktober 2002 in Washington DC. Tien mensen werden gedood en drie anderen raakten ernstig gewond. Daarna gaat Most Evil over Fritz Haarman, de Slager van Hannover - en degene die de albumcover mag opfleuren. Zwaarder dan zwaar denderen de nummers voorbij, een waar genot voor de liefhebber van lompe riffs en volvette grooves!

Zelfs Waco-sekteleider David Koresh komt aan de beurt, in het opvallend vlotte Come And Get Me Sucker. Minder bekend zijn mogelijk Randy Kraft - een seriemoordenaar en -verkrachter, ook wel bekend als de Scorecard Killer - op het beukende, opzwepende Freeway Madness Boogie; H. H. Holmes, ook bekend als Amerika's eerste seriemoordenaar op Murder Castle Blues; en Robert Hansen, Alaska's meest beruchte inwoner op Butcher Baker. De verhalen laten in de teksten littekens achter, de riffs zijn echter de ware 'killers'.

Met de almachtige riff als voornaamste wapen weet Church Of Misery mij nog altijd te boeien, waarbij ook die onvermoeibaar groovende ritmesectie een onweerstaanbare factor is. Luister maar eens naar die basgitaar in Freeway Madness Boogie bijvoorbeeld. Ach nee, Church Of Misery brengt niks verrassends voor wie de band al jaren volgt, maar wat luistert deze muziek verdomd lekker weg. Misschien komt de beste stoner-doom wel gewoon uit Japan!