Crypts Of Despair - All Light Swallowed

• BandCrypts Of Despair [LT]
• TitelAll Light Swallowed
• Release datum23-04-2021
• LabelTranscending Obscurity [IN]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Being - Erased
02. Anguished Exhale
03. Choked By The Void
04. Condemned To Life
05. Synergy Of Suffering
06. The Great End
07. Disgust
08. Excruciating Weight
09. Bleak View

Death metal band Crypts of Despair (uit Litouwen) heeft een enorme sprong voorwaarts gemaakt sinds hun goed ontvangen debuutalbum The Stench of the Earth (2017). De progressie is niet alleen esthetisch maar intrinsiek; het is alsof ze een of ander innerlijk beest hebben ontgrendeld door duivelse krachten door hen heen te kanaliseren. De muziek is tegelijk woest, vol onaardse en dissonante geluiden, onderbroken door een huiveringwekkende, griezelige sfeer. O ja, All Light Swallowed heet hun nieuwe album.

Al direct vanaf opener Being - Erased horen we die afwisseling tussen blastgeweld enerzijds, en smerige, slepende, onheilspellende passages anderzijds. De Left Hand Path-iaanse break van Anguished Exhale is ook een goed voorbeeld. Het zijn dus zeker niet allemaal voortdurende uitbarstingen van halsbrekende brutaliteit, het slimste kenmerk van Crypts Of Despair is wanneer de band een meer terughoudende benadering aanneemt, ook Choked By The Void is hier een sterk voorbeeld van. Sinister en onheilspellend gitaarwerk zorgt voor een verontrustende scène voordat de band een geweldig monster van een mid-tempo riff loslaat die gewoon smeekt om met de hoofden te gaan schudden.

Zo af en toe wordt er ook nog een stoempende groove tussendoor geslingerd, zoals Condemned To Life vervolgens laat horen. Verder drijft ook deze track op de eerder genoemde kenmerken. The Great End is misschien wel mijn stiekeme favoriet van het album; zo fel als de band hier voor de dag komt is onaards woest en wreed. Het nummer raakt bij momenten aan doom metal, of eerder misschien death 'n' roll-achtig, waarbij uiteraard wel dezelfde sfeer als op de andere tracks gehandhaafd blijft.

Dissonantie en vervormingen in de riffs en leads zorgen voor een vrijwel constant dreigende atmosfeer, waarbij ook met regelmaat zwartgeblakerde maar melodieuze tremolo-riffs opduiken. De woeste vocalen - zowel brul als krijs - completeren het plaatje. De songstructuren zijn niet altijd volgens de klassiekere normen, daarin gaat Crypts Of Despair bij vlagen behoorlijk z'n eigen gang. Al blijven de nummers ten alle tijden prima behapbaar. Aanrader!