Darkrypt - Delirious Excursion

• BandDarkrypt [IN]
• TitelDelirious Excursion
• Release datum15-10-2016
• LabelTranscending Obscurity [IN]
• Genre Deathmetal, Doomdeath

Tracklist

01. The Becoming Alteration
02. Dark Crypt
03. Chasm of Death
04. Abstract Submission
05. Cryptic Illusions (ft. Rogga Johansson)
06. Folie a Deux
07. Limbic Dichotomy
08. The Inducer (ft. Nitin Rajan)
09. The Acceptor

Er zijn inmiddels zo veel verschillende duidingen binnen de (old school) death metal te bedenken, dat elke band, label, promoter, zich tracht te onderscheiden door een 'eigen' omschrijving. Zo speelt Darkrypt blijkbaar dark death metal. Nou, ik zou hier gewoon zeggen: typische, veelal midtempo, overduidelijk herkenbare Zweedse death metal van de uitgekauwde oude school. Maar ja, dat klinkt niet zo spannend natuurlijk. O ja, het betreft hier het debuutalbum van de band: Delirious Excursion.

Interessanter is misschien dat deze nog jonge band afkomstig is uit India. Die combinatie van afkomst en de muzikale richting kietelt mij persoonlijk wel. Zelf noemen de heren invloeden als Demilich, Demigod, oude Amorphis, Funebre en Nihilist; dat maakt het muzikale plaatje wel duidelijk denk ik zo. Ik zou daar zelf, lekker dicht bij huis, Asphyx en Hail Of Bullets nog aan toe willen voegen. Om dan nog maar wat aan namedropping te doen: het album is gemixt door 'specialist' Greg Chandler in de Priory Recording Studios (onder anderen Cruciamentum) en gemasterd door niemand minder dan Dan Swano in z'n Unisound Studios. Nog een naam: Rogga Johansson brult een potje mee op Cryptic Illusions.

Hoewel elke vorm van originaliteit ontbreekt, luistert de inderdaad aangenaam donkere death metal op Delirious Excursion verdomd lekker weg. Voorzien van vaak slepende riffs en melodieuze leads, dodelijke trommelslagen en een verwoestend logge bas, en daar boven op nog alle ruimte voor een heerlijk rochelende putgrunt, zal dit een feest der herkenning zijn voor elke liefhebber van het oudschoolse Swedeath-geluid. Of misschien beter gezegd in dit geval: doomdeath. Van het soort waarop het lekker meeheadbangen is: voornamelijk in het trage tot middentempo, met een sporadische versnelling voor de spreekwoordelijke schop onder de kont. Of juist een dodelijke vertraging wanneer het nummer daar om vraagt. En dat alles in een lekker gruizig geluid. Wat wil je als liefhebber nou nog meer?