Dimaeon - Collapse Of The Anthropocene
- Dimaeon [NL]
- Collapse Of The Anthropocene
- 09-11-2013
- Layered Reality Productions [NL]
- Stichting Metalization [NL]
Tracklist
01. The Blood of Millions
02. Dark Century
03. Subterraneous
04. The Ruins of Mankind
05. Cascade
06. Black Dawn
07. Glass Mountain
08. Regolith
09. Collapse of The Anthropocene
Dimaeon is een in Friesland gevestigd collectief dat sinds 2002 een kleine schare luisteraars aan de hand neemt doorheen een progressief deathmetallandschap. Veel op de planken staan en enkele EP’s zijn de wapenfeiten van de band. Sinds 2010 is er een stabiele line-up en in navolging van de in dat jaar verschenen EP Exit Reality is er eindelijk een volwaardig album dat de titel Collapse Of The Anthropocene heeft meegekregen.
Als openingsnummer Blood Of The Millions zich ontvouwt, wordt duidelijk dat Dimaeon vele invloeden incorporeert in een overweldigend death metalgeluid. Geen drukke, wiskundig uitgemeten grindcore maar dromerig aanvoelende golven die soms kabbelen en soms wild tegen de kade opkletsen, vormen de ruggengraat van het totaalgeluid. In de verte horen we wat Opeth en dientengevolge ook veel proginvloeden uit de jaren '70. Als de golven zachtjes kabbelen, ontstaat er ruimte voor sfeervolle fusionpassages die heel natuurlijk aansluiten bij de meer gewelddadige passages.
Eigenlijk heeft het helemaal geen zin om losse nummers eruit te pikken. Collapse Of The Anthropocene is een coherent album dat het best tot zijn recht komt wanneer hij in zijn geheel beluisterd wordt. Als ik dan toch even iets moet aanhalen; let dan eens op de moddervette grooves in Subterraneous. De korte virtuoze solo’s bewerkstelligen een bevreemdend karakter. In Black Dawn tref je wat meer traditionele death metalpassages aan maar ook daar staat progressief avontuur je onverbiddelijk op te wachten.
Binnen het progressieve metalwereldje draagt Dimaeon een eigen gezicht. Weliswaar zijn er bekende invloeden, maar het geheel is lekker eigenzinnig. Collapse Of The Anthropocene is een spannend album dat na meerdere luisterbeurten tot volle wasdom komt. Dan openbaart zich een ijzersterke combinatie tussen agressie, techniek en sfeer.
Ferdinand Wanders - Vocals
Rembert Breidenbach - Guitars, synths
Sybren Boonstra - Guitars
Philippus Yntema - Bass, vocals
Danny Boonstra - Drums, vocals