Dool - Summerland

• BandDool [NL]
• TitelSummerland
• Release datum10-04-2020
• LabelProphecy Productions [DE]
• Genre Dark rock / metal, Psychedelische rock

Tracklist

01. Suplhur & Starlight
02. Wolf Moon
03. God Particle
04. Summerland
05. A Glass Forest
06. The Well's Run Dry
07. Ode To The Future
08. Be Your Sins
09. Dust & Shadow
10. Khione [bonus]
11. The Ascent To Summerland [bonus]

Ruim drie jaar geleden overrompelde Dool mij volledig met hun debuutalbum Now Here There Then. Ok, misschien niet helemaal uit het niets, maar toch wel aangenaam verrassend gooide dit debuutalbum direct hoge ogen onder de liefhebbers van vooral The Devil's Blood en aanverwanten. Vooral single Oweynagat komt nog regelmatig terug in diverse afspeel-lijsten, ook bij mij.

Gaandeweg veel optredens en daarmee gepaard gaande ervaring gaat Dool echter volledig z'n eigen gang, resulterend in een tweede album, waarop de band vooral doet waar ze heel goed in zijn: een sobere, bij vlagen ingetogen, melancholieke, mysterieuze sfeer neerzetten. Vooral live overtuigt de band met hun intense shows, zo weet ik inmiddels uit eigen waarneming. Summerland klinkt dan ook (uiteraard) alles behalve zomers; en klinkt ook alles behalve hetzelfde als z'n voorganger. Juist het vele live spelen zorgt er voor dat de band nu bestaat uit muzikanten die naar elkaar toe zijn gegroeid, waardoor Dool heel goed weet wat het nu wil. En zich dus niks aantrekt van het succes van de voorganger.

Niet alleen de band, ook de voornaamste componiste Ryanne van Dorst klinkt als zangeres een stuk zelfverzekerder dan op het debuut. De overeenkomst in de nummers zit 'm vooral in het gevoel, niet in een label dat er qua genre op te plakken is. Albumopener Suplhur & Starlight was al vooruit gestuurd als eerste single, en blijkt een behoorlijk pakkend, toegankelijk nummer. Poppy bijna, lichtvoetig in de refreinen, met goed verstaanbare zang, die helder in de mix ligt. Dat toegankelijk hoor je ook goed terug in nummers als The Well's Run Dry en Ode To The Future (beetje The Cure-achtig) en dat terwijl Be Your Sins me een beetje aan Ghost doet denken.

Serieuzer wordt het met Wolf Moon (wat een verslavende drum-loop) en het lange, ingetogen titelnummer Summerland. Hier klinkt Ryanne in eerste instantie wat 'kleiner', maar het nummer heeft zo'n prachtige spanningsopbouw dat haar stem gaandeweg tot volle wasdom komt. Net als het prachtige gitaarwerk en de totale atmosfeer van het nummer trouwens. De eerste keer dat ik het hoor heb ik niet eens in de gaten dat het nummer zo lang duurt, het is voorbij voor je er erg in hebt. Al geef ik de voorkeur aan de latere, meer intensieve luisterbeurten. Overigens vind ik het navolgende A Glass Forest prachtig aansluiten op het titelnummer.

Zonder dat ik nou echt elke track apart wil gaan benoemen mag de afsluiter Dust & Shadow toch zeker niet onvermeld blijven, aangezien ik het een van de betere nummers van de plaat vind. Deze subtiele spanning, dat is waar Dool voor staat wat mij betreft. Je blijft echt gewoon aan de speakertjes gekluisterd zitten, wachten op wat gaat komen.

Debuutalbum Now Here There Then wordt niet overtroffen, Dool doet het op z'n tweede album simpelweg anders. Meer uitgesponnen nummers en passages, voorzien van gelaagd gitaarwerk, nooit echt heavy maar absoluut de moeite waard. En ondanks de donkere sfeerzetting wordt altijd wel een manier gevonden om de luisteraar te plezieren met fragmenten die blijven hangen. Ik had Dool de komende periode graag weer op de podia gezien, maar helaas. Hopelijk zorgt het wachten er voor dat de beleving straks des te mooier wordt.