Dragonhammer - Obscurity

• BandDragonhammer [IT]
• TitelObscurity
• Release datum27-10-2017
• LabelMy Kingdom Music [IT]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. Darkness Is Coming
02. The Eye Of The Storm
03. Brother vs Brother
04. Under The Vatican's Ground
05. The Game Of Blood
06. The Town Of Evil
07. Children Of The Sun
08. Fighting The Beast
09. Remember My Name
10. Obscurity

Eind 2013 maakte ik kennis met de Italiaanse band Dragonhammer. Na negen jaar bracht het gezelschap weer een nieuw album uit, dat uitblonk in enerzijds degelijkheid, anderzijds oubolligheid. De opvolger heeft deze keer vier jaar op zich laten wachten, en heet Obscurity. Ik was eigenlijk wel benieuwd of de band nog in staat bleek om de lat wat hoger te leggen.

Wanneer je aan Italiaanse power metal denkt heb je eigenlijk al meteen een bepaald beeld (en geluid natuurlijk) voor ogen. Dragonhammer is dan weliswaar geen Rhapsody of zelfs maar Ancient Bards, maar weet toch wel fraaie liedjes te smeden van de standaard componenten. Helaas leveren die wel weinig echt memorabele momenten op.

Max Aguzzi is geen wereldzanger, dat aspect zal de muziek niet naar een hoger plan tillen. Het gitaarwerk is prima verzorgd, net als de invulling van de toetsen, waarbij beiden zo af en toe ook eens samen tekeer gaan. De ritmesectie vind ik wat saai, daar komt weinig frivole invulling vandaan. Nummers als The Eye Of The Storm en Brother vs Brother in het begin kunnen er prima mee door, maar zijn geen hoogvliegers. Bij The Game Of Blood veer ik wel even op, dit is een lekker krachtig nummer; zo wil ik er nog wel een paar horen.

Maar helaas is daarna The Town Of Evil een van de saaiste nummers van het album. Het duurt tot Fighting the Beast tot ik weer bij de les ben; dat gaat weer de goede kant op, deze zal live op de nodige bijval kunnen rekenen verwacht ik. Vervolgens weet Dragonhammer voor mij de boel definitief te verpesten met de oervervelende ballad Remember My Name. Hoewel het afsluitende midtempo titelnummer Obscurity daarna weer prima te doen is denk ik toch dat ik het maar op ga geven met Dragonhammer.

Op een enkele uitzondering na nooit echt slecht, maar over de gehele linie te weinig knallend of sprankelend om een blijvende positieve indruk achter te laten. De liefhebber van (Italiaanse) power metal mag gerust mijn mening aan zich voorbij laten gaan, en zal deze band mogelijk wat meer kunnen waarderen. Ik ben er opnieuw niet ondersteboven van.