Drift Into Black - Dead Suns Under the Forever Moon

• BandDrift Into Black [US]
• TitelDead Suns Under the Forever Moon
• Release datum12-10-2018
• LabelEigen beheer
• Genre Dark rock / metal, Doommetal, Gothic metal

Tracklist

1. Reign
2. Sifting Through the Dead
3. Left in the Ash
4. Hollow
5. Gone But Not Forgotten
6. Death from Above
7. No Return to Light
8. Home

Na bijna twintig jaar als toetsenist van de Amerikaanse progressieve metalband Grey Skies Fallen vond Craig Rossi het tijd om op eigen benen te gaan staan. Hij richt de band Drift Into Black op, in principe als eenmansband. Hij is daarbij niet alleen verantwoordelijk voor de zang, toetsen en leadgitaar, maar ook voor de composities en het complete opname- en productieproces. Ik maakte recentelijk pas kennis met Craig en Drift Into Black, waardoor zijn EP Shadow People uit 2017 me nog is ontgaan. Maar de vorige maand verschenen langspeler Dead Suns Under The Forever Moon is me gelukkig wel onder de aandacht gebracht.

De progressieve muzikale roots van Rossi zijn hierop wel degelijk terug te horen, maar het repertoire is toch wel anders. We horen een vorm van donkere metal, die nog het meest naar gothic en doom neigt, maar die ook psychedelische aspecten laat horen (Left In The Ash). Vooral qua sfeer - een soort van donkere romantiek - doet me dat denken aan Type O Negative, al is Drift Into Black wat minder zwaar op de hand, en zoekt het wat vaker in melodie. Luister daarvoor bijvoorbeeld maar eens naar Sifting Through The Dead.

De muziek wordt in een overwegend traag doomtempo gebracht, al zijn daar dan natuurlijk ook weer uitzonderingen op, zoals Hollow. Het tekent de drang naar het experiment en de daadkracht van de componist Rossi, dat hij zich niet in een enkel hoekje laat drukken. Ondanks de verschillende stijl-varianten klinkt Dead Suns Under The Forever Moon gelukkig wel als een eenheid. Het is juist de wat dromerig-donkere, melancholieke atmosfeer die daar voor zorgt. Vooral nummers als Gone But Not Forgotten (opgesierd met fraaie vrouwelijke vocalen) en Death From Above (lekker duister nummer) doen het 'm wel voor mij.

De hoofdrol voor de keyboards mag gezien de achtergrond van Rossi geen verrassing zijn, maar het is geen misplaatste hoofdrol. De inbreng van de toetsen zorgt voor de gothic touch, die de muziek wat lucht, ruimte geeft. Daarnaast zorgt ook de prima cleane zangstem er voor dat het geheel niet te zwaar wordt. Een mooie donkere stem zoals je die meestal in het genre hoort had misschien beter gepast, maar samen met de overige elementen zorgt de zang hier voor een behoorlijk eigen smoelwerk.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik even moest wennen aan de muziek van Drift Into Black. In eerste instantie dacht ik dat het gebrek aan pure power uiteindelijk zou gaan opbreken, maar na meerdere luisterbeurten ontdek ik juist dat de voor doombegrippen lichtvoetige aanpak en toegankelijkheid en melodie voor de aantrekkingskracht zorgen. Craig Rossi biedt daarmee een geheel eigen kijk op donkere, maar toch ook wat dromerige metal. Misschien wat te voorzichtig of netjes voor doom-puristen, maar ik vind het mooi!