Dynasty Of Darkness - Empire Of Pain

• BandDynasty Of Darkness [DE]
• TitelEmpire Of Pain
• Release datum22-08-2014
• LabelThe Leaders Group
• PromotorGordeon Music [DE]

Tracklist

01. ANTIhuman - intro
02. Diuum Deus
03. Empire of Pain
04. Lux Fera
05. My Nightmare
06. The Scribe of the Gods
07. Frozen

Dynasty Of Darkness is opgericht in 2008 in het Duitse Bruchsal door ene meneer 'Morbid XIII' (naar verluid Pablo C. Vergara uit Mexico). Samen met een hele zwik gasten heeft de man een melodieus/symfonisch black metal-album in elkaar gesleuteld met de titel Empire Of Pain. Ik heb geen idee of het album al eerder is uitgebracht, of dat de opnames zo lang hebben geduurd; die begonnen namelijk al in 2009. Nu ligt de digitale versie van het album in elk voor me (figuurlijk dus he), uitgebracht op 22 augustus door The Leaders Group.

Zoals gezegd is voor de opnames gebruik gemaakt van een hele zwik gasten. Morbid XIII zelf nam de verantwoording voor een groot gedeelte van gitaren, bas en zang. Voor de drums werd niemand minder dan Hellhammer (Mayhem, en nog heel veel meer) opgetrommeld, terwijl voor de symfonische invulling een beroep is gedaan op Amund Svensson (The Kovenant). Daarnaast horen we nog gastzangers Attila Csihar (onder anderen ook Mayhem) en Weston Cage (Arsh Anubis, zoon van de bekende acteur Nicholas Cage). Het album is opgenomen en gemixt door Steve Tucker (ooit Morbid Angel, Nader Sadek) die ook een potje bas heeft meegespeeld, en Charles Logic, die daarnaast ook nog wat gitaar en bas heeft ingespeeld.

Zo, dat was de praktische info, nu (eindelijk) naar de muziek, al had ik die ook al een beetje verklapt. Dynasty Of Darkness brengt naar eigen zeggen moeilijk te categoriseren extreme metal; ik hou het zelf wel op voornamelijk symfonische black. Gezien de naam en faam van de deelnemende artiesten is het niet verwonderlijk dat dit schijfje in muziek-technisch en productioneel opzicht tiptop in orde is. De uitgebreide arrangering en het gebruik van de synthesizers zorgen voor veel gelaagdheid in de verschillende nummers, die af en toe nog gezelschap krijgen van een meer machinale (naar elektronische of industrial) neigende aanpak, zeker in het drumwerk (The Scribe Of The Gods). Nou ben ik geen kenner, het dichtst in de buurt van wat ik ken op dit gebied is denk ik Dimmu Borgir, misschien een beetje Cradle Of Filth. Daarentegen mist de band het raffinement van een band als Carach Angren, die ik wat veelzijdiger vind.

Na het intro ANTIhuman laat Diuum Deus horen dat de black metal van Dynasty Of Darkness in de basis op klassieke leest geschoeid is, lekker krachtig, en met de verwachte evil vocalen. De symfonische orkestraties en koortjes die worden toegevoegd liggen er niet als een extra dekentje overheen zoals wel vaker het geval is, maar vormen echt een wezenlijk onderdeel van deze muziek. Waarschijnlijk is deze vorm van black metal niet evil genoeg voor puristen, al zijn er zeker ook ijskoude en ziedend brute of supersnelle passages te horen, die doen denken aan de ouderwetse smerige Noorse black metal.

Veelzeggend vind ik afsluiter Frozen, waarin je in het intro al veel kunt horen van het sferische aspect van deze muziek. Vervolgens wordt fraai gespeeld met de paradox tussen de blastende black metal en de ijle vrouwenzang. Ook de piano vindt hier zijn weg, in samenspel met de bekende rauwe vocalen. Afwisseling en schijnbare strijdigheden houden deze muziek interessant. Misschien niet de meest originele insteek, wel een zeer onderhoudende.