EF - Delusions of Grandeur

• BandEF [SE]
• TitelDelusions of Grandeur
• Release datum01-10-2012
• LabelPelagic Records [DE]
• PromotorKickstartmyband Promotions [CH]

Tracklist

01. Delusions of Grandeur
02. Fem
03. I Never Felt This Way Before

Pelagic Records lijkt mij een redelijk jong label, geesteskind van Robin Staps, die de liefhebbers ongetwijfeld zullen kennen van The Ocean. Er komt inmiddels een aardig rijtje albums voorbij van dat label, waarvan ik nu de nieuwe EP (op 10” vinyl!) Delusions Of Grandeur van het Zweedse kwintet EF (uit Zweden, opgericht in 2003) onder de loep ga nemen. Weliswaar heeft EF al een stuk of vier albums uit, de band bevindt zich nog stevig in de underground en heeft de 'do it yourself' houding hoog in het vaandel staan. Toch ziet de band deze nieuwe samenwerking als een kans om door te breken bij een breder publiek.

Dat dat nog wel eens lastig kan gaan worden zit 'm ook besloten in het genre waarin EF zich begeeft. De postrock hoek zit momenteel namelijk best vol, en het valt niet mee om in de vele releases op dat vlak met materiaal te komen dat daar nou echt uit springt. Het is muziek die wordt opgepikt door specifieke liefhebbers, de vaak langdradige muziek (niet negatief bedoeld) met z'n vele herhalingen is niet altijd geschikt voor de doorsnee rock- of metalfan. Met drie tracks verdeeld over zo'n 25 minuten voldoet Delusions Of Grandeur in elk geval alvast aan dit eerste 'vooroordeel'.

Toch leveren die drie tracks een vrij divers beeld op. Zo wordt er zeker niet te hard gerockt, ik zou deze EP zelfs bijna soft postrock willen noemen, op zijn minst experimenteel. Langzame (semi)akoestische melodieën zijn sfeerbepalend, er wordt uitgebreid de tijd genomen om die sfeer neer te zetten (tot aan bijna-stiltes toe) en het nummer op te bouwen. De dynamiek is eerder subtiel dan dat er lekker op los gerockt wordt, het lijkt wel of de muziek als het ware om de hete brij hen draait in plaats van to the point te komen.

Het zijn kleine accentjes die EF toevoegt aan hetgeen eigenlijk verder niks nieuws biedt. Zo komt er een blazer voorbij in titelnummer Delusions Of Grandeur, en wordt er subtiel wat piano gebruikt. Ook de cleane zang is niet helemaal genre-eigen, maar zeker in deze eerste track wel mede sfeerbepalend. Het korte Fem doet in eerste instantie eerder denken aan een soort van soundscape, het komt wel erg traag op gang, met wel heel weinig geluid(en). De percussie ligt ver weg verscholen, de gitaar klinkt weliswaar licht vervormd, maar wordt in een zeer milde vorm gebruikt.

De lange afsluiter I Never Felt This Way Before begint ook weer heel rustig met lichte, cleane gitaartonen, aangevuld met strijkers. Hier wordt wel weer een min of meer klassieke opbouw gebruikt, maar de luisteraar moet geduld hebben, de climax is dan weer wel de moeite waard vind ik. Rustgevend is deze muziek zeker, een goed tegenwicht voor het huidige jachtige bestaan. Opnieuw kom ik tot de conclusie dat dit echt muziek is voor de liefhebbers, voor wie deze EP toch wel een stukje eigen gezicht biedt. Maar EF zal hier geen groot publiek mee aanboren.