Ecnephias - The Sad Wonder Of The Sun

• BandEcnephias [IT]
• TitelThe Sad Wonder Of The Sun
• Release datum07-07-2017
• LabelMy Kingdom Music [IT]
• Genre Dark rock / metal, Gothic metal

Tracklist

01. Gitana
02. Povo De Santo
03. Sad Summer Night
04. The Lamp
05. Nouvelle Orleans
06. A Stranger
07. Quimbanda
08. Maldiluna
09. You

Na Necrogod (2013) en Ecnephias (2015) is The Sad Wonder Of The Sun het derde album van het Italiaanse Ecnephias dat ik krijg voorgeschoteld. Die twee voorgaande hadden zeker hun momenten, al begon het er hoe langer hoe meer meer op te lijken dat de muziek met metal steeds minder te maken had.

Een eerste snelle conclusie is dan ook dat die lijn is doorgetrokken. Ecnephias gooit zich vol overgave op een atmosferische en melodieuze muzieksoort die nog het meest wegheeft van new wave, de oorspronkelijk gothic uit de jaren '80. Dit mag wat mij betreft ook wel darkrock of -metal genoemd worden; hoewel metal waarschijnlijk een wat misleidende term is in dit geval. Doe maar gewoon donkere rock.

Wat nog altijd aangenaam is, is de onheilspellende sfeer die hier bij hoort. Zeker wanneer bandopperhoofd Mancan z'n grunt laat voor wat het is en zijn donkere, cleane vocale voordracht gebruikt, ontstaat in combinatie met de zweverige toetsenlijntjes die typische gothic-sfeer. Aan de grunt stoor ik me hier dus, wat mij betreft mag alles clean gezongen worden.

De afwisseling moet dan maar komen van de muziek, en die is er gelukkig ook. Uptempo oprispingen (zoals aan het einde van opener Gitana) doen het goed, net zoals het lekker opzwepende begin van The Lamp. Daarvoor doet het fraaie begin van Sad Summer Night me telkens weer denken aan The May Song van The Gathering; grappig genoeg een band waar ik bij beluistering van dit album wel vaker aan moet denken. Net als aan The Cure (Quimbanda, behalve die grunt natuurlijk) en Space Mirrors, maar die laatste zal bij de meesten geen belletje doen rinkelen.

Over het geheel genomen is de invulling hier wel erg poppy/catchy/cheesy, net naar gelang je eigen smaak en beleving. Luister bijvoorbeeld maar eens naar afsluiter You, die vind ik persoonlijk wel erg fout. Net als het reggae-achtige ritme van Nouvelle Orleans trouwens. Toch heeft The Sad Wonder Of The Sun zeker aan het begin opnieuw z'n momenten. Al wordt het gaandeweg het album wel erg gezapig allemaal. Na de positieve verrassing van Necrogod glijdt de band naar mijn smaak af naar bedenkelijk niveau. Jammer.