Ektomorf - Vivid Black

• BandEktomorf [HU]
• TitelVivid Black
• Release datum08-12-2023
• LabelAFM Records [DE]
• PromotorAll Noir [DE]
• Genre Groovemetal, Thrashmetal

Tracklist

01. I’m Your Last Hope (The Rope Around Your Neck)
02. Die
03. Never Be the Same Again
04. I Don’t Belong to You
05. Fade Away
06. You and Me
07. Vivid Black
08. The Best of Me
09. You Belong There
10. REM

Na hun eenmalige avontuur via Napalm Records (Reborn, 2021) keert het Hongaarse Ektomorf met rasse schreden of hangende pootjes op het voormalige nest AFM Records terug voor hun laatste album Vivid Black. De grote doorbraak zal er wel nooit meer komen, hoezeer het onbetwiste bandopperhoofd Zoltán Farkas er ongetwijfeld nog in zal geloven.

De volvette mix van groove en neo-thrash metal die Ektomorf standaard hanteert klinkt uiteindelijk altijd prima, maar wel voorspelbaar en inmiddels weinig onderscheidend. Voorheen werd vooral geleund op de stijl van Sepultura, Soulfly, of eigenlijk alles wat Max Cavalera doet; tegenwoordig mag je de muzikale richting iets meer uittekenen richting Machine Head en Slipknot, een soort latere nu-metal-variant. Nog altijd boze muziek, voorzien van intense vocalen.

Die boosachtige sfeer wordt op Vivid Black wel erg benadrukt, en met reden. De gemoedstoestand van bandopperhoofd Zoltan Farkas is / was altijd al bepalend voor het Ektomorf-geluid, op dit nieuwe album verbloemt hij nergens dat hij een zware periode achter de rug heeft. Niet alleen heeft de covid-pandemie er ook bij hem stevig ingehakt, ook het voortdurende gezeur met labels en boekers speelde parten. Was Reborn bedoeld als een nieuwe start, die lijkt er met Vivid Black nu alsnog te komen. Ironisch genoeg donkerder dan ooit bedoeld was.

Met een hoog fuck-gehalte in de teksten (Die) maakt Farkas van zijn hart geen moordkuil. Sowieso spat de moedeloosheid er vanaf het begin van af, getuige albumopener I’m Your Last Hope (The Rope Around Your Neck). Een spervuur aan korte en felle emotievolle hartenkreten trekt aan de luisteraar voorbij, voor heel even wel degelijk indruk makend, maar nooit beklijvend. Dat lijkt me Ektomorf in een notendop. Daar brengt zelfs de Nirvana-achtige, zeer emotievolle afsluiter REM geen verandering in. Het is interessant om even te horen hoe Farkas buiten zijn comfortzone treedt, maar dit is mijns inziens toch te weinig om echt opzien te baren.

Met een speelduur van zo'n vierendertig minuten weet je al dat de tracks kort en krachtig zijn. Energie genoeg inderdaad, een eigen smoel ontbreekt echter nog altijd. Hoewel kwalitatief dik in orde (al had dat drumgeluid wel wat voller gemogen) zal Vivid Black geen horde nieuwe fans opleveren.