Eskimo Callboy - MMXX Hypa Hypa Edition

• BandElectric Callboy [DE]
• TitelMMXX Hypa Hypa Edition
• Release datum21-05-2021
• LabelCentury Media Records [DE]
• Genre Industrial metal, Metalcore

Tracklist

01. Hypa Hypa
02. Hate/Love
03. MC Thunder II (Dancing Like A Ninja)
04. Monsieur Moustache
05. Dramaqueen
06. Prism [ft. Tobias Rauscher]
07. Hypa Hypa – Performed by Saltatio Mortis
08. Hypa Hypa [ft. The BossHoss]
09. Hypa Hypa – Performed by 257ers
10. Hypa Hypa [ft. Sasha]
11. Hypa Hypa – Remix by Gestört aber GeiL
12. Hypa Hypa – Performed by We Butter the Bread with Butter
13. Hypa Hypa – Performed by Axel One

Ik heb met terugwerkende kracht enorm veel plezier beleefd aan Hypa Hypa van Eskimo Callboy, het prijsnummer van hun EP MMXX van september vorig jaar. Die aanleiding voor dat tussendoortje - het tienjarige bestaan van de band, en de introductie van nieuwe zanger Nico Sallach (ex-To the Rats and Wolves) - leverde het Duitse combo toch maar mooi een hitsingle op. Blijkbaar moet dat succes uitgebouwd worden, want zo'n acht maanden later komt het label met MMXX Hypa Hypa Edition. Dan verwachtte ik in de promosheet wel enige info of uitleg over het hoe en waarom voor deze snelle heruitgave, maar nee hoor, mijn exemplaar bevatte hetzelfde sheet als bij de eerste uitgave van MMXX.

Dit 'nieuwe' album bestaat deze keer uit dertien tracks: de zes oorspronkelijke tracks van de EP, aangevuld met zeven alternatieve versies van Hypa Hypa - als cover of remix. Deze lopen qua stijl bijna net zo ver uiteen als de bizarre mix van elementen van de oorspronkelijke versie. Van ambient / triphop-achtige muziek via elektro / dance, pop, hillbilly, en folkmetal tot deathcore - elke act met z'n eigen uitvoering brengt diens eigen stijl in. Die laatstgenoemde, van We Butter the Bread with Butter is ongetwijfeld de meest heftige, al maken ook zij er nog een leuk geintje van. Eigenlijk wil ik vanwege het verrassingseffect nog niet te veel zeggen over de verschillende versies. Wanneer je dit voor het eerst hoort zonder voorkennis levert dat gegarandeerd de nodige krullen in de mondhoeken op.

Maar eerst nog even terug naar de eerste zes tracks: Als ik deze muziek van Eskimo Callboy zou moeten uitleggen kom ik tot elektro-core met een apres-ski-vibe. Hate/Love bevestigt deze gedachte, waarna MC Thunder II (Dancing Like A Ninja) wat steviger voor de dag komt in de coupletten, maar in de refreinen weer de herkenbare cheesyness te voorschijn tovert. Het is het goede vervolg op deel I dat op het album The Scene (2017) te vinden is. Sowieso zijn de tracks van compacte, makkelijk behapbare lengte - over het algemeen zo'n drie tot drie en halve minuut - ofwel de klassieke hitsingle speelduur.

De volgende drie tracks van het album bestaan uit opgepoetst materiaal van voorgaand werk. Monsieur Moustache en Dramaqueen zijn (met iets gewijzigde titels) te vinden op de zelfgetitelde debuut-EP van de band uit 2010. Ik moet zeggen dat beide tracks serieus opknappen van de nieuwe bewerkingen, het geluid is een stuk voller, de nummers klinken meer volwassen en komen zo een stuk beter uit de verf. Prism is een enorm zeikerige ballad, afkomstig van het laatste album Rehab uit 2019.

Mocht je de oorspronkelijke EP nog niet kennen, dan kun je beter kiezen voor deze album-versie; de verschillende Hypa Hypa-versies hebben elk voor zich een zekere amusementswaarde. Geloof me: of je het nou leuk vindt of niet, er zit zeker een versie voor jou bij die als oorwurm niet te onderschatten is!