Fluisteraars - Bloem

• BandFluisteraars [NL]
• TitelBloem
• Release datum28-02-2020
• LabelEisenwald [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Black metal

Tracklist

01. Tere Muur
02. Nasleep
03. Eeuwige Ram
04. Vlek
05. Maanruïne

Na Dromers (2014) en Luwte (2015) is Fluisteraars toe een album nummer drie: Bloem - opnieuw een bondige, sprekende titel. Ironisch genoeg is dit derde album niet meer in elkaar gesleuteld door de zelfde drie muzikanten die beide voorgangers volspeelden. Bassist Asher de Vries heeft de band inmiddels verlaten, die rol heeft multi-instrumentalist Mink Koops er bij genomen.

Om maar gelijk een open deur in te trappen: die albumhoes is niet direct wat je verwacht bij een black metalalbum. Natuurlijk is dit dan ook tekenend voor de eigenzinnige houding die het duo er - gelukkig vooral ook in muzikaal opzicht - er op na houdt. Zoals wel meer Nederlandstalige black metalbands volg en waardeer ik Fluisteraars al langer, en was dan ook benieuwd naar Bloem.

Fluisteraars maakt die verwachting gelukkig ook helemaal waar: de basis van oudschoolse black metal wordt nog altijd voorzien van een eigengereide invulling. Al meteen in het oog sprong de bijdrage van Thomas Cochrane, die hier niet alleen verantwoordelijk was voor het productie-proces, maar ook het geluid van blazers heeft toegevoegd aan het toch al niet misselijke Fluisteraars-arsenaal. Blasts en ijselijk gekrijs klinken vertrouwd in opener Tere Muur, waarmee weliswaar deels de toon wordt gezet, maar die toch niet helemaal representatief is voor wat je verder kunt verwachten.

Met het bijna epische Nasleep en vooral Eeuwige Ram gaat het tempo gevoelig omlaag, en worden we getrakteerd op atmosferische luister-schilderijen. Dat is waar Fluisteraars in uitblinkt, en ze zo herkenbaar maakt. De nummers laten zo af en toe bijna een psychedelische indruk achter, een gevoel dat wordt versterkt door de inzet van de genoemde blazers in Nasleep. Maar ook het semi-cleane en vooral herhalende spel in Eeuwige Ram heeft op mij een behoorlijk hallucinerende werking. Wanneer dan ook nog een getormenteerde zangstem wordt ingezet is het plaatje helemaal compleet.

Vlek en Maanruïne laten daarna een bijna vergelijkbare opbouw horen. Vlek begint als "ouderwetse" ziedende black metal, maar gaat halverwege en vrij onverwacht op de folkloristische tour, uitvloeiend in een sereen einde. Maanruïne begint al wat langzamer, laat de mogelijkheid tot een fikse blast niet liggen, maar blinkt opnieuw uit in de kracht van de herhaling in de meer ingetogen stukken. De inzet van clean gitaargetokkel en opnieuw een blaasinstrument zorgt voor een bijna morbide atmosfeer, die mij echt verrukkelijk smaakt, net als de epische aanzet naar het slotakkoord.

Fluisteraars heeft met Bloem (opnieuw) een heerlijk atmosferisch black-album afgeleverd. Naast de al genoemde opvallende elementen is me ook de aangename productie opgevallen, waarbij vooral het geluid van de ritmesectie er uit springt. Dit zorgt wat mij betreft voor houvast in de meest extreme stukken, en daarnaast dat de zang lekker weggestopt is in het totaalgeluid. Ook de gitaarmelodieën - een sterk punt van Fluisteraars - komen uitstekend naar voren. Bloem is dan ook een must-have voor Nederlandse black metal-fans!