George Kollias - Invictus
- George Kollias [GR]
- Invictus
- 18-05-2015
- Season of Mist [FR]
Tracklist
01. Echoes of Divinity
02. Invictus
03. The Passage
04. Aeons of Burning Galaxies
05. Shall Rise, Shall Be Dead
06. Voices
07. Treasures of Nemesis
08. Apocalypse
09. Epitaph
10. Through Empty Eyes of Light
11. Buried Under the Flames
Als drummers solo-albums gaan uitbrengen, ben ik altijd op mijn hoede. Ik hoef maar te denken aan een Phil Collins om een voorstelling te krijgen van de bagger die over je uitgestort kan worden. Ook iemand als Cozy Powell bracht solo-albums uit waar ik niet heel blij van geworden ben. George Kollias is natuurlijk wel een naam waar ik direct bij opveer. De man nam bij Nile op overtuigende wijze de stokken over van Tony Laureano. Eveneens maakte hij furore met zijn clinics en instructiemateriaal waarop hij zijn zelf ontwikkelde drumtechnieken aan het nageslacht overlaat. Zowel nieuw talent als gearriveerde drummers zijn geïnspireerd door Kollias' brute skills.
Wat moet je dan van een soloplaat verwachten? Een drum-orgie? Niets van dat alles. Kollias blijkt een multi-instrumentalist en ook nog eens een begenadigd componist te zijn. De geboren Griek speelt op zijn eerste geesteskindje alles zelf. Drum-, bas-, gitaar- en de brulpartijen. Allemaal Kollias. Invictus is een oerdegelijke death metal schijf geworden die zich nog het beste laat omschrijven als een Nile-light. Invictus ademt door het vele gebruik van bezwerende harmonieën een zelfde soort Sumerisch aandoende sfeer. Zelfs de grunt van de man herinnert aan die van Dallas Toler-Wade. Wel staat Kollias voor overzichtelijke composities die een stuk minder druk en ontoegankelijk zijn dan wat hij doorgaans met zijn companen maakt.
Dat betekent natuurlijk niet dat Invictus niet bruut en technisch is. Kollias heeft genoeg ruimte in zijn nummers gebouwd om er op indrukwekkende wijze flink op los te blasten en te ratelen. Als de man in het oude Egypte als slavendrijver had geleefd, waren de pyramides in slechts de helft van de tijd gebouwd. Een aantal bevriende gastmuzikanten stond klaar om links en rechts een solo in te spelen. Dallas Toler-Wade is te horen in het overrompelende titelnummer. En de andere Nile-man Karl Sanders is weer te horen in een solo op Voices. Verder is Rotting Christ gitarist nog present op Shall Rise, Shall Be Dead en Firewinds' Bob Katsionis doet een klein dingetje op Apocalypse.
Invictus kan zich niet meten met de beste albums van Nile, maar de epische grandeur waarmee vlotlopende nummers als The Passage of Treasures Of Nemesis zijn opgetuigd, zuigen je vrij snel op in de visioenen uit vervlogen tijden die Kollias voor ogen gehad moet hebben tijdens het schrijven van het materiaal. Technisch hoogstaand maar toch relatief toegankelijk.
