Ghost Bath - Starmourner
- Ghost Bath [US]
- Starmourner
- 21-04-2017
- Nuclear Blast [DE]
- Melodieuze/ Symfonische black metal
Tracklist
01. Astral
02. Seraphic
03. Ambrosial
04. Ethereal
05. Celestial
06. Angelic
07. Luminescence
08. Thrones
09. Elysian
10. Cherubim
11. Principalities
12. Ode
Het Amerikaanse Ghost Bath schaart zich onder de noemer depressieve post black metal en is sinds 2012 actief. In eerste instantie wilden de Amerikaanse heren het doen voorkomen dat de band van Aziatische komaf was. Om dit wat aan te dikken werden de namen van de bandleden (en de bandnaam) naar Chinese tekens omgezet maar gedurende een interview in 2015 kwam de waarheid reeds aan het licht. De bandnaam refereert aan het plegen van zelfmoord middels het lichaam in water te laten onderdompelen. Aldus stelde collega Geert deze band begin 2016 voor naar aanleiding van hun tweede album Moonlover.
Inmiddels is de band opgepikt door Nuclear Blast (dat ook al het voorgaande genoemde album opnieuw uitbracht), hetgeen ik op het eerste gezicht best een verrassende move vind. De (post) black metal met atmosferische elementen vindt blijkbaar gretig aftrek. Het stelt Ghost Bath in elk geval in staat om zich met het derde album Starmourner aan een breder publiek voor te stellen.
Na beluistering van Starmourner kom ik al snel tot de gedachte dat ik niet zo goed snap wat er nou zo bijzonder is aan deze band. De blasts en het - in mijn oren onzinnige - vage gekrijs (geen teksten) doen inderdaad denken aan depressieve of old school black metal, maar wanneer ik het bij vlagen semi-vrolijke gehuppel van nummers als Seraphic of Cherubim hoor, snap ik deze muziek niet zo geloof ik.
Daar waar ik sommige black metal weet te waarderen vanwege een sterk neergezette sombere, macabere of intrigerende sfeer, is datgene nou juist precies wat hier ontbreekt. Ik mis samenhang in de diverse nummers, en hoor juist eerder tegenstrijdige geluiden. Geen duister, maar eerder lachwekkend opgewekte passages in de genoemde nummers. Cherubim klinkt bijna feestelijk, dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Geen idee of het aan mij ligt, ik kan hier niet zo veel mee. Ghost Bath doet op zich wel iets heel eigens, dat valt dan wel weer te prijzen. Maar of dat dan ook garant staat voor een kwalitatief sterk product, of aantrekkingskracht naar een bepaald publiek? Ik vraag me af wie hier op zit te wachten.
Jaime - bas
Taylor - drums
Donovan - gitaar, zang
Dennis - zang, gitaar, toetsen