Ghost - Infestissumam
- Ghost [SE]
- Infestissumam
- 09-04-2013
- Loma Vista Recordings [US]
Tracklist
Infestissumam (1:42)
Per Aspera Ad Inferi (4:09)
Secular Haze (5:08)
Jigolo Har Megiddo (3:59)
Ghuleh / Zombie Queen (7:29)
Year Zero (5:51)
Idolatrine (4:24)
Body and Blood (3:43)
Depth of Satan's Eyes (5:26)
Monstrance Clock (5:53)
I'm A Marionette (4:50)
Over het Zweedse Ghost is de afgelopen paar jaar al het nodige geschreven, zowel door voor- als tegenstanders. Ik draag daar op zeer bescheiden wijze aan bij, doordat ik indertijd debuut Epos Eponymous aan een luisterbeurt heb onderworpen, ik was meteen verkocht. Vandaar dat ik het nu ook niet kan laten om opvolger Infestissumam in elk geval te beluisteren, omdat ik echt wel wil weten hoe Ghost die succesvolle eersteling een vervolg gaat geven. Het is ook wel een leuke paradox: enorm pakkende pop / rock voorzien van Satanistische teksten. De anonimiteit van de bandleden doet daar dan nog een schepje boven op qua mediageile aandacht.
Blijkbaar willen band en label sowieso graag dat eenieder die het maar (niet) horen wil het nieuwe album ook daadwerkelijk kan beluisteren, want een aantal nummers zijn al vrij snel via youtube te horen geweest, buiten dat is het album subtiel 'gelekt' zodat zelfs de 'tegenstanders' al kunnen meeluisteren. De hype dient immers voortgezet te worden, het maakt niet uit of de publiciteit positief of negatief is, zolang er maar over Ghost gepraat wordt! Daar doe ik graag aan mee, want zoals gezegd: ik mag de band wel. En laten we eerlijk zijn: een opvallender band is er de laatste paar jaar ook niet geweest in de retro scene.
Gelukkig is Infestissumam (Latijn voor meest vijandelijk) in allerlei opzichten meer ten opzichte van het debuut. Langere nummers, een langere speelduur dus, maar vooral nog meer orgel, meer koortjes, en misschien nog wel meer over the top, zeker qua hitgevoeligheid en toegankelijkheid. Was op het debuut nog een Beatles cover de bonus, nu is gekozen voor Abba (I'm A Marionette), een band waar Ghost qua catchyness toch al mee vergeleken werd. Niets wordt dus aan het toeval overgelaten om de naam Ghost te hypen. Wat misschien ook nog wel handig meespeelt is dat de band in de Verenigde Staten als Ghost B.C. door het leven dient te gaan om een conflict met een naamgenoot te omzeilen. Alle beetjes helpen. Shit, nu heb ik het toch weer over van alles, behalve over de muziek.
Het album opent lekker bombastisch met koorzang, een intro dat naadloos overgaat in de eerste track Per Aspera Ad Inferi, vergelijkbaar met Con Clavi Con Dio van het debuut. Ghost weet verdomd goed waar het goed in is, de pakkendheid druipt dan ook weer van de muziek, wederom laat ik me helemaal inpakken. Lekker pittig gitaarwerk gaat hand in hand met het ouderwetse 70's orgelgeluid en de overdreven brave zang. De muziek klinkt welhaast plechtig, desalniettemin kan ik op dit eerste nummer nog best prettig headbangen.
Secular Haze was zo'n nummer dat al even te horen (en live te zien) was. Lichtelijk progressief, beetje kermis / circus achtig, maar o mijn God, oeps sorry, Satan, wat catchy! Bijna op speelse manier weet Ghost je op deze manier bij de edele delen te grijpen. Hoogtepunt van het album is misschien wel het duo Guleh/Zombie Queen. Het nummer begint behoorlijk psychedelisch, en blijkt uiteindelijk briljant opgebouwd. Hoe softrockerig ook, het werkt, zeker in combinatie met het aansluitende swingende Zombie Queen.
Ook Year Zero was al via het bekende videokanaal te bewonderen, en ook hier werd elk middel aangegrepen om controverse te veroorzaken, want er is inmiddels alleen nog maar een gecensureerde versie van de clip te vinden. Wederom knap gedaan, zowel het nummer als de aandacht. En zo kan ik nog wel even doorgaan, want het hele album hangt aan elkaar van de catchy muziek, mits je daar gevoelig voor bent natuurlijk. Al moet ik eerlijk zeggen dat zelfs ik Body And Blood wat minder vind. Laat het een klein minpuntje zijn, want van de rest van het album krijg ik opnieuw geen genoeg.
Tja, de hype duurt voort, take it or leave it. Mede naar aanleiding van de paar keer dat ik de band ook live heb zien spelen kan Ghost bij mij niet kapot. Ik verklaar me met alle liefde en plezier schuldig aan het feit dat ik op deze manier mede Ghost aan de status help die de band momenteel bezit.
