Grave Miasma - Endless Pilgrimage

• BandGrave Miasma [GB]
• TitelEndless Pilgrimage
• Release datum06-05-2016
• LabelSepulchral Voice Records [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. Yama Transforms To Afterlife
02. Utterance Of The Foulest Spirit
03. Purgative Circumvolution
04. Glorification Of The Impure
05. Full Moon Dawn

In 2013 besprak collega Edwin het album Odori Sepulcrorum, alwaar hij ook een en ander over Grave Miasma uit de doeken doet. Dit was de eerste langspeler van de Engelse formatie (tot 2008 nog Goat Molestör) na twee eerdere EP-releases. Het wachten is op een opvolger, die ook al door de band aangekondigd zou zijn. De band heeft blijkbaar wel vaker last van periodes van inproductiviteit, zodat is besloten tot het uitbrengen van (alweer) een EP, in plaats van nog eens drie jaar te moeten wachten tot een volledig album klaar is. Hier is dus Endless Pilgrimage.

Bizar genoeg kom ik al snel tot de ontdekking dat deze nieuwe EP een speeltijd heeft van zo'n 33 minuten, ondanks 'slechts' vijf aanwezige titels. Ik begrijp dit gedoe dan ook niet helemaal; met nog een extra nummer had de band gewoon een langspeler kunnen uitbrengen zonder nog veel langer te hoeven wachten. Hoewel: met deze vijf tracks speelt de band al een beetje vals: Glorification Of The Impure blijkt een opnieuw opgenomen versie van het nummer dat in 2002 al op de Goat Molestör demo Ancient Barbaric Assault stond. Zo blijven er per saldo dus nog maar nieuwe tracks over.

Qua stijl doen deze Britten nog altijd niks bijzonders, hun mengelmoesje van black, doom en vooral death metal moet het vooral hebben van de onheilspellende, occulte sfeer die wordt neergezet. En dat gaat Grave Miasma gewoon goed af. Meteen vanaf de eerste tellen van opener Yama Transforms To Afterlife (fraai intro) wordt gepoogd die typische donkere, beklemmende atmosfeer te creëren, waarmee de toon wordt gezet. Vette riffs en atonale leads worden ingezet om een zo obscuur en naargeestig mogelijk geluid te vervaardigen.

Aangekomen bij Utterance Of The Foulest Spirit kom ik op de gedachte dat Grave Miasma eerder aansluiting vindt bij de jaren '90 (Britse) doom/death sound dan dat de band zich laaft aan enerzijds de Zweedse of anderzijds de Amerikaanse death metal-stijl. De nummers zijn overwegend lang en traag tot midtempo, maar liggen evengoed loodzwaar op de maag. Zelfs de snellere passages klinken zo als een op hol geslagen doomband a la Hooded Menace, om maar even een dwarsstraat te noemen.

Een uitzondering is misschien Purgative Circumvolution, dat bij vlagen wel wat vlottere - en al even smerige - death met een scheutje black laat horen. Bijzonder genoeg is deze track als 'single' als eerste naar voren geschoven, maar blijkt dus niet helemaal representatief voor de muziek op deze EP. De donkere en semi-occulte sfeer komt nog beter tot uiting in de meer slepende en langere stukken. Grave Miasma heeft geen langspeler nodig om te overtuigen, dit ruime halfuur is overdonderend genoeg om te genieten van de smerigheid die de Britten te bieden hebben. Luistertip: Utterance Of The Foulest Spirit.