Graveyard - The Coffin Years

• BandGraveyard [ES]
• TitelThe Coffin Years
• Release datum15-02-2015
• LabelBlackSeed Productions [ES]
• PromotorTranscending Obscurity [IN]

Tracklist

01. Into the Mausoleum
02. One of Them
03. Wormfeast
04. Cenotaph
05. What Dwells Beneath
06. Deaf Forever
07. The Usurper
08. Ye Incantation
09. Silent Whispers of the Graveless
10. Corporal Jigsore Quandary
11. In the Shadow of the Horns
12. Remember the Fallen
13. Walking Horrors of the Undead (Live)
14. Blood of Vengeance (Live)
15. Riding a Pale Horse (Live)

Met het Spaanse old school death gezelschap Graveyard kwam ik begin 2012 voor het eerst in aanraking middels de EP The Altar of Sculpted Skulls. Sindsdien heeft de band genoeg materiaal (waaronder een heuse full lenght The Sea Grave in 2013) over de al dan niet belangstellende gemeenschap uitgestort, waarvan ik niet al te veel heb meegekregen. Waar ik nu wel mee geconfronteerd wordt is een begin dit jaar verschenen compilatie met de welluidende titel The Coffin Years.

Deze bevat naar mijn idee wat willekeurig bij elkaar gesmeten materiaal, zonder enig nieuw nummer daarbij. 70 minuten, 15 nummers muziek, die bestaat uit eerder verschenen split-bijdragen, vooral veel covers, en live materiaal. Het ene wat makkelijker verkrijgbaar dan het ander; op zich geeft dit wel een goed idee van de loopbaan van deze Spaanse herrieschoppers.

Ik vind het wel geinig dat de covers van bands zijn die qua muzikale insteek wel redelijk uit elkaar liggen. Ik noem bijvoorbeeld even Motörhead (Deaf Forever), Celtic Frost (The Usurper), Sodom (Remember The Fallen) en Darkthrone's In the Shadow of the Horns. Het is dan vooral leuk om te constateren dat al die verschillende invalshoeken bij Graveyard in hetzelfde muzikale keurslijf gedrukt worden.

Graveyard moet het sowieso al wel hebben van hun 13 in een dozijn old school death geluid, herkenbaar en voorspelbaar. In dat kader vind ik het wel grappig dat opener Into the Mausoleum (van de eerste, gelijknamige EP uit 2008) me direct aan Celtic Frost doet denken. Maar dan wel met dat typische Zweedse buzzsaw gitaargeluid natuurlijk. Ik maak er nu een dolletje van, maar dit is stiekem wel een van de betere nummers die hier te horen zijn.

The Coffin Years zou op zich prima kunnen dienen als kennismaking met Graveyard, in muzikaal opzicht heb je dan een representatief beeld van de band, en meteen aardig wat van het verschenen materiaal in handen. Het is en blijft natuurlijk een kwestie van smaak of deze typische old school death je ligt, Graveyard zal hier zeker geen nieuw publiek mee bereiken. Ik vind dit album zelf uiterst vermakelijk, en geniet van dat o zo herkenbare geluid.