Greenleaf - Echoes From A Mass

• BandGreenleaf [SE]
• TitelEchoes From A Mass
• Release datum26-03-2021
• LabelNapalm Records [AT]
• Genre Hardrock, Stoner

Tracklist

01. Tides
02. Good God I Better Run Away
03. Needle in My Eye
04. Love Undone
05. Bury Me My Son
06. A Hand of Might
07. March on Higher Grounds
08. Hang On
09. On Wings of Gold
10. What Have We Become

Hoe ga ik duidelijk maken dat de heren van Greenleaf alles goed doen wat ze op de voorgaande albums ook gedaan hebben, en totaal geen verrassing voor de luisteraar in petto hebben, zonder dat dat op ook maar een enkele manier negatief kan klinken. Dat was de opdracht waar ik mij voor geplaatst zag nadat ik hun meest recente (achtste) album Echoes From A Mass een paar keer beluisterd had. Begin 2016 maakte deze band een letterlijke en figuurlijke verpletterende indruk op mij met hun toen al zesde album Rise Above The Meadow (met daarop het fantastische Howl!). Sindsdien heeft het Zweedse kwartet me bij de spreekwoordelijke ballen, en ook nooit meer los gelaten.

De eerste twee nummers Tides en Good God I Better Run Away trekken de luisteraar onmiddellijk mee in een verslavende groove. De gitaargestuurde soundscapes, het opmerkelijke stemgeluid van Arvid Hällagård en het donderende getrommel gaan moeiteloos samen, en worden nog versterkt door hypnotiserende achtergrondzang. Dit alles is goed genoeg om in trance te geraken langs de zwevende hypnotiserende grooves. Needle In My Eye laat stuwende drums en indringend brullende riffs horen, opbouwend naar een denderende climax.

Bury Me My Son is wat meer laid-back, een loom tempo, een beetje bluesy, waarin gaandeweg de basgitaar op subtiele wijze de hoofdrol voor zich opeist. A Hand Of Might is wat speelser, en laat een geniepig catchy randje horen - ondanks de woest brullende zang. March On Higher Grounds doet wat 'southern' aan, maar heeft ook een psychedelische touch. Een 'desert'-atmosfeer, toefjes blues en psychedelica, dat zijn wel de voornaamste bijgerechten die Greenleaf als afwisseling op hun rauw fuzzende, stampende en groovende hoofdmaaltijd serveert. Verfraaid met distortion is dit alles zo herkenbaar als Greenleaf - en Dozer natuurlijk!

On Wings of Gold is het langste nummer van Echoes From A Mass , en deze langere nummers zijn meestal de momenten waarop Greenleaf de neiging heeft om het meest creatief te worden (denk bijvoorbeeld maar eens aan Pilgrims van Rise Above the Meadow). De atypische compositie houdt je scherp terwijl je constant denkt naar een verbluffend einde toe te werken. On Wings of Gold zou dan ook het perfecte einde zijn geweest van het album, maar is dat helaas niet. Want met afsluiter What Have We Become is Greenleaf er eindelijk eens in geslaagd om een nummer te laten horen dat me wat minder bevalt.

Maar dat mag de pret niet drukken. Ik vergeef het ze graag, want de rest van Echoes From A Mass is zo vertrouwd moddervet en gaaf dat ik op al die negen nummers volop m'n hoofd en ledematen kan laten meebewegen. Inderdaad, Greenleaf kan bij mij weinig verkeerd doen.