Greenleaf - Rise Above The Meadow
- Greenleaf [SE]
- Rise Above The Meadow
- 26-02-2016
- Napalm Records [AT]
- Hard Life Promotion [NL]
Tracklist
01. A Million Fireflies
02. Funeral Pyre
03. Howl
04. Golden Throne
05. Carry Out The Ribbons
06. Levitate And Bow (Pt. 1 & 2)
07. You're Gonna Be My Ruin
08. Tyrants Tongue
09. Pilgrims
Een verhaaltje over Greenleaf is natuurlijk niet compleet zonder te beginnen met Dozer. Dit Zweedse stoner-instituut maakte al naam sinds midden jaren '90, en heeft menig band in de scene tot voorbeeld gediend. Maar het verloopt de laatste jaren allemaal wat moeizaam voor de band; en toevallig had/heeft driekwart Dozer er nog een band naast: Greenleaf. En die band heeft voor de huidige leden sinds een paar jaar prioriteit gekregen. Greenleaf is dan ook al weer toe aan het zesde album, inmiddels ook het eerste voor Napalm: Rise Above The Meadow.
Qua muziek hoeven we er dan ook geen doekje om te winden: Greenleaf is 'gewoon' Dozer 2.0. Dat klinkt wat simpel en kort door de bocht, maar het is niet anders. Al moet ik wel zeggen dat Greenleaf er steeds meer en beter in slaagt om het bekende geluid te perfectioneren en uit te bouwen. Rise Above The Meadow is dan ook met recht een zwaar album geworden, met een stevige, logge sound, waarbij met name het drumgeluid indrukwekkend te noemen is.
Wanneer het album van start gaat met A Million Fireflies ben ik dan ook gelijk verkocht. Het stampende ritme kan bijna als blauwdruk dienen voor wat komen gaat, ik druk dan ook meteen het volume een stuk omhoog. Dit moet je voelen! Wat een geluid, wat een groove! Inderdaad, ik ben wel vaker enthousiast als het over groovende stoner gaat, maar dit is stiekem toch wel een beetje baas boven baas. Met een basis die diepgeworteld is in de jaren '70 - en dan niet alleen de logheid van Black Sabbath, maar ook de klassieke hardrock van een band als Deep Purple - en wordt gecombineerd met hedendaagse productietechnieken vind ik deze muziek om van te smullen.
Even later is het met het meer pakkende Howl opnieuw raak. Dit refereert nadrukkelijker naar de klassieke hardrock die ik zojuist noemde. Een heerlijk catchy deuntje, maar dankzij het tromgeroffel toch ook lekker heavy. Wanneer dan de versnelling losbarst ben ik niet meer te houden. Howl! Howl! Ook Goldthrone drijft gedeeltelijk op het fijne trommelwerk, dat kwistig met tempowisselingen strooit. Overigens moet ik daarbij wel regelmatig aan Queens Of The Stone Age denken. Het is een kort maar krachtig nummertje.
Levitate And Bow (Pt. 1 & 2) is een ander hoogtepunt, bevat meer ingetogen stukken, en mede daardoor aangenaam voor de afwisseling. Sowieso is het een nummer met een sterke opbouw, het heeft gewoon die spanning, en bij vlagen een beetje zo'n jaren '60 psychedelisch sfeertje. Het is dan ook niet vervelend dat er daarna weer lekker verder gerockt mag worden met korte aanstekelijke tracks als You're Gonna Be My Ruin en Tyrants Tongue. Dat klinkt misschien wat simpel, maar geloof me: die groove is echt onweerstaanbaar.
Ik was echt aangenaam verrast door Rise Above The Meadow. Ook na enkele luisterbeurten zit ik nog altijd mee te swingen, tappen, schudden met elke pakkende groove, of ademloos te luisteren naar de rustiger passages - waarbij ik ook afsluiter Pilgrims niet onbenoemd mag laten. Dit is echt een aanrader voor de liefhebbers van catchy en afwisselende stoner, maar ook jaren '70 hardrock.
Tommi Holappa - Guitar
Sebastian Olsson - Drums
Hans Fröhlich - Bass
Arvid Jonsson - Vocals