Greystone Canyon - While the Wheels Still Turn

• BandGreystone Canyon [AU]
• TitelWhile the Wheels Still Turn
• Release datum09-03-2018
• LabelHellFire Records [AU], Rockshots Records [IT]
• PromotorAsher Media Relations [CA]
• Genre Hardrock, Heavy / power metal

Tracklist

01. Keeping Company with the Dead
02. Astral Plane
03. In These Shoes
04. Cinco Cuerda Bandito
05. Take us All
06. Sombrero Serenade
07. River of Fire
08. Path We Stray
09. The Sun Sets

Dat je een boek nooit op z'n cover moet beoordelen is een waarheid als een koe, en dat geldt net zo gemakkelijk voor een muziekalbum. Want afgaande op de bandnaam Greystone Canyon, en albumtitel While The Wheels Still Turn in combinatie met de ouderwetse huifkar op de albumhoes, kun je toch niet anders dan denken aan het klassieke Wilde Westen. De cowboylaarzen en lasso ontbreken weliswaar, maar het plaatje lijkt wel duidelijk.

De eerste verrassing is dan ook dat Greystone Canyon afkomstig is uit de outback van Australië. De bandnaam wordt geïnspireerd door de band's liefde voor de oude western-films en de beelden die deze films oproepen. De uitgestrekte vlaktes, eindeloze horizonten en het gevoel van vrijheid in dat landschap zijn natuurlijk wel gemeenschappelijke kenmerken van Australië met de Verenigde Staten. En Greystone Canyon is natuurlijk gewoon een coole naam voor een rock/metalband.

In muzikaal opzicht heeft het kwartet zich naar eigen zeggen laten inspireren door Led Zeppelin, Alice Cooper, Ozzy Osbourne, Megadeth en King Diamond. Een wat uiteenlopend samenraapsel, waarvan ik eerlijk gezegd ook maar weinig terug hoor. Okay, op dit debuutalbum horen we een prima mix van hardrock en old school heavy metal, maar die heeft met de genoemde namen weinig van doen.

Intro Keeping Company With The Dead, en de intermezzo's Cinco Cuerda Bandito (vijfsnarige bandiet) en Sombrero Serenade (dat spreekt voor zich lijkt me) doen wel degelijk aan dat roemrijke verleden van de Western denken. Maar voor de rest wordt er lustig op los gerockt, waarbij enerzijds een country-sfeer niet geschuwd wordt (River Of Fire, The Sun Sets) terwijl aan de andere kant een stevige knipoog naar de heavy metal nooit ver weg is, getuige nummers als Astral Plane en In These Shoes. Of neem het laatste gedeelte van Take Us All, wat een heerlijke gitaarsolo!

Voor het merendeel is het 'stoere mannen'rock die hier wordt voorgeschoteld. Nou vooruit, dan toch wel muziek die een beetje op Amerikaanse leest geschoeid is: de zoetheid van Aerosmith is bij wijze van spreken dichterbij dan de rauwe aanpak van een AC/DC. Hoewel de nummers niet al te ingewikkeld in elkaar zitten, overwegend pakkend klinken, en de instrumentalisten prima musiceren, weet While The Wheels Still Turn me toch niet te grijpen. Ik denk dat daarvoor deze muziek te 'gewoon' is, en de echt stevige fragmenten te weinig aanwezig om de metalfan te kunnen bekoren. Tegelijk is het wel leuk om een band te horen die zich niet in een specifiek hokje laat drukken, en lekker z'n eigen gang gaat.