Grief Collector - In Times Of Woe

• BandGrief Collector [US]
• TitelIn Times Of Woe
• Release datum01-05-2023
• LabelEigen beheer
• Genre Doommetal

Tracklist

01. Tombs of Tomorrow
02. Slipping into Seclusion
03. Perpetual
04. Ebony Goodbyes
05. Lamentous
06. Temples to Nowhere
07. Mass Deception
08. Asunder
09. The Foreboding
10. For Whom Do We Mourn

Nadat Grief Collector in de zomer van 2021 goed op de kaart werd geplant middels de heerlijke langspeler En Delirium (inclusief als bonus de eerste EP) lijkt het er nu op dat het momentum een beetje voorbij is gegleden. De headlines met featuring legendary vocalist Robert Lowe konden al snel weer de prullenbak in, want hij maakt inmiddels geen deel meer uit van deze band. Met nieuwe zanger Julian Küster (Black Eden) komt de band met het nieuwe album In Time Of Woe.

Natuurlijk, Lowe heeft / had een klassieke metal-stem, maar vooral live vond ik 'm niet erg sterk. De ironie is dus nu dat Grief Collector er - in mijn beleving dan - qua zang op vooruit is gegaan, maar het nieuwe album nauwelijks aandacht lijkt te krijgen. Ik vind In Times Of Woe met z'n klassieke doom metal nog meer refereren aan bijvoorbeeld Candlemass dan ooit tevoren. In positieve zin dus! Een nummer als Ebony Goodbyes bijvoorbeeld had op de betere Candlemass-albums niet misstaan, en is een persoonlijk hoogtepuntje van In Times Of Woe.

Gelukkig hoeven we op dit album, dat bijna een uur duurt, die fraaiste momenten niet heel ver te gaan zoeken. Want er wordt voortreffelijk gemusiceerd, en de authentieke doom-sfeer druipt er in alle (subtiele) gelaagdheid van af. Dat begint overigens al met de Sabbathiaanse opener Tombs Of Tomorrow - want ook die schatplichtigheid mag hier niet onbenoemd blijven! Sterker nog, ik denk dat deze bron van inspiratie zeer bewust eer wordt aangedaan.

Perpetual springt er voor mij uit vanwege de onheilspellende sfeer, en doet me eigenlijk wat aan Krux denken. De ingetogen stukjes vormen een prachtig tegenspel tegenover de machtige doom-uitspattingen. Lamentous laat een soortgelijke wisselwerking horen, waarop het zelfs in de lompste stuken even lekker meebangen is. Dat geldt overigens ook voor even verder Mass Deception. Temples To Nowhere refereert wat mij betreft weer aan traditionele Candlemass-doom, bijna pakkend, ondanks de logheid.

Naar het einde toe van dit genotvolle uur halen met name Asunder (sterke vocalen!) en afsluiter For Whom Do We Mourn alles uit de kast om de zwaarte (qua muziek) en nostalgische weemoed (qua sfeer) optimaal neer te zetten. Met In Times Of Woe wordt de klassieke, epische, meedogenloze en weemoedige zwaarte nieuw leven ingeblazen. Het album mag dan Times Of Woe heten, maar er echt ongelukkig van worden als doom-fan, dat lijkt me toch onmogelijk. Ik ervaar weinig reuring omtrent Grief Collector - dit album verschijnt zelfs in eigen beheer - dat daarmee een wat ondergewaardeerde plaats inneemt. Ik denk dat zeker in Europa (het voorgaande album verscheen niet voor niets bij het Nederlandse Petrichor / Hammerheart) een markt moet zijn voor deze uitstekende doomband!