Hang the Bastard - Sex In The Seventh Circle

• BandHang the Bastard [GB]
• TitelSex In The Seventh Circle
• Release datum14-10-2014
• LabelCentury Media Records [DE]

Tracklist

01. Keeping Vigil
02. Morrs Tempest
03. Hornfel
04. The Lesser Key
05. The Majestic Gathering Of Goetia
06. Mists Of Albion
07. Sex In The Seventh Circle
08. (Reprised)
09. Absorption
10. Beyond The Pale
11. Sweet Mother
12. Dyad
13. Hornfel (live)

Hang the Bastard is een band uit Londen die al een jaar of zes, zeven meehobbelt in de wereld van de zwaardere muziek. De band heeft op zich al aardig wat (kleinere) releases op z'n naam staan, en debuteert met het tweede album Sex In The Seventh Circle voor het wat grotere label Century Music. Een jaar geleden besprak ik de single Sweet Mother, die nog altijd als een van mijn favorieten van dit album mag gelden.

De muziek van deze Britten laat zich op zich niet in een hokje stoppen, maar is toch wel vrij eenvoudig te vatten. De gemene deler zou ik sludge noemen, waarnaast zo'n beetje allerlei invloeden van psychedelische muziek, doom(death), maar ook hardcore voorbijkomen. Afwisselend van betoverend fraai tot rauw en smerig, in elk geval altijd met diezelfde gruizige hoofdtoon. Een bastaard die ergens het midden houdt tussen Black Sabbath, Sleep, Crowbar en Eyehategod, en misschien wel een vleugje Kvelertak. De bijgeleverde info/bio rept onder anderen over stoner, dat is hier goed beschouwd juist nauwelijks te horen, hooguit de groove zit in die richting - en het intro van Hornfel. Ook wordt nog ergens de term grind gebezigd, vergeet dat vooral snel.

Bij opener Keeping Vigil moet ik nog wel even wennen aan de muziek, vooral aan de vocalen. Gaandeweg meerdere luisterbeurten van het album zal blijken dat dat laatste nooit echt helemaal goed gaat komen. De muziek bevalt me echter des te beter! Dit eerste nummer laat al horen dat Hang The Bastard meerdere kunstjes beheerst, en dit lustig met elkaar weet te combineren. Rockend, riffend en fuzzend horen we hier een soort opgepimpte hardrock, met bizar catchy refreintje.

Het buzzsaw-gitaargeluid van Morrs Tempest doet daarna denken aan old school (doom)death, terwijl de krijs juist weer aan black metal doet denken. Het laat de veelzijdigheid van Hang The Bastard horen, zelfs pas halverwege het nummer, want ook hier horen we wel wat verrassende wendingen. Het ambient geluidsfragmentje The Lesser Key breekt de sfeer even, om ruimte te maken voor een meer slepend geluid. De eerste drie nummers van het album zijn nogal overrompelend, vanaf nu is er ook sprake van langere, tragere passages, met sferische en psychedelische stukken. The Majestic Gathering Of Goetia is daar het eerste goede voorbeeld van.

Maar als toppunt van psychedelica mag hier Mists Of Albion gelden. Lome bas- en gitaarlijntjes en dito drumwerk worden afgewisseld met zwaardere riffs, en eindelijk eens geen krijsende vocalen! Wel die typische vervormde jaren '60/'70 hippie-vocalen. Ondanks het eerder genoemde (vrijwel) constant aanwezige gruizige geluid is dit haast een gevoelig liedje - ik vind dit echt mooi! Waarschijnlijk is het juist die combinatie van de 'mellow' sfeer en het rauwige geluid dat zo aantrekt. Knap gedaan, dit staat stiekem totaal niet in verhouding met de nummers van het begin van het album.

Titelnummer Sex In The Seventh Circle gaat vervolgens van start als de rauwe bastaardzoon van Black Sabbath's Children Of the Grave, en zo zijn we weer terug bij af. Niks rustgevende klanken, beuken met die hap! Zo wisselt het album regelmatig van sfeer en insteek, en gaat het naar het einde toe weer met de botte bijl. Getuige ook de video hieronder voor Sweet Mother, de afsluiter van het reguliere album, en dus eerder besproken single. De minder agressieve sfeer zit in het middenstuk. Al blijft natuurlijk juist de afwisseling tussen de verschillende invalshoeken het sterke punt van een album als Sex In The Seventh Circle. Had ik al gezegd dat ik dit erg leuk vind?