Loading...

Heavy Temple - Lupi Amoris

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 12-08-2021

Tracklist

01. A Desert Through the Trees
02. The Wolf
03. The Maiden
04. Isabella (With Unrelenting Fangs)
05. Howling of a Prothalamion

Mijn kennismaking met de muziek van Heavy Temple was op zich wel een geinige. In februari 2016 bracht deze band een digitale single uit ter ere van Valentijnsdag, waarbij gekozen werd voor een macabere cover van de Type O Negative klassieker Love You To Death. Als liefhebber van die band bleef de cover wel even hangen, zodat ik met de navolgende EP Chassit (2017) de kennismaking voort kon zetten. Die EP viel me wat tegen, wanneer ik mijn bespreking daarvan nog even terug lees. Het is pas nu in 2021 dat Heavy Temple met een opvolger komt: Lupi Amoris.

Deze titel laat zich vanuit het Latijn vertalen als liefde van of voor wolven, het album is geïnspireerd op Angela Carter's verhaal "The Company of Wolves". Daarin wordt het verhaal van Roodkapje omgedraaid van een waarschuwend verhaal over de gevaren van lust en verlangen, gevoelens die jonge vrouwen traditioneel moesten onderdrukken, naar een verhaal over vrouwelijke seksualiteit en teruggewonnen macht. Met Lupi Amoris presenteert Heavy Temple zich in lijn met een Roodkapje die is bevrijd van de traditionele banden van wat wordt verwacht.

In muzikaal opzicht vertaalt zich dat naar een mix van stoner, doom en traditionele metal, en psychedelica. Het zijn dan vooral de langere instrumentele passages die mij tot de verbeelding spreken, en waarbij ik regelmatig de schatplichtigheid aan met name Black Sabbath niet kan ontkennen. Luister daarvoor bijvoorbeeld maar eens naar The Maiden, dat stevig opbouwt naar een heerlijke climax.

Daarna is Isabella (With Unrelenting Fangs) een waar monster, waarin alle aspecten van de muziek van Heavy Temple voor het voetlicht worden gebracht. Traag, slepend, fuzzend, beukend, dreigend, een bijna improviserende jam als middenstuk, werkend naar een spetterend slotakkoord. Vooral de wisselwerking tussen drums en gitaar klinkt hier echt lekker, waar doorheen de basgitaar groovend spel mag laten horen. Zang is er, zoals ook tijdens de overige nummers, weinig te horen, en dat vind ik helemaal niet erg. Niet dat onze hogepriesteres niet kan zingen, maar het groovende, psychedelisch ingestelde instrumentarium kan ook prima zonder, zo blijkt.

Het lijkt er dus op dat ik mijn mening over Heavy Temple enigszins moet bijstellen. Want met Lupi Armoris overtuigt het trio mij wel degelijk van hun muzikale en compositorische kunnen. Een heerlijke atmosfeer en de hang naar de heavy rock en metal van de jaren '70 en '80 - inderdaad, dit is zo retro als wat - weken de melancholie in mij los (al ligt dat eigenlijk wel al dicht onder de oppervlakte). Ik vind dit dus echt een heel fijn album!

Elyse Mitchell "High Priestess Nighthawk" - vocals, bass

Jaret Salvat-Rivera "Lord Paisley" - guitar

"Baron Lycan" - drums