Impiety - Versus All Gods

• BandImpiety [SG]
• TitelVersus All Gods
• Release datum20-01-2020
• LabelEvil Dead Productions [MY], Shivadarshana Records [NL]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Black metal, Deathmetal

Tracklist

01. Intro: Kommand IX
02. Reigning Armageddon
03. Djinn Of All Djinns
04. Barbarian Black Horde
05. Azazel
06. Inviktus Satanikus
07. Terror Occult Dominion
08. Dajjal United
09. Interstellar Deathfuck
10. Magickal Wrath

Al digitaal verschenen op 1 november vorig jaar, op CD op 20 januari, is Versus All Gods, de negende langspeler van het Singaporese Impiety. Het wisselende gezelschap rond bandopperhoofd Shyaithan (Muhammad Ariffeen Deen) is al actief sinds 1990, en grossiert in releases, eigenlijk van alles behalve juist langspelers. Ik heb de band al een paar jaar niet meer gehoord, maar eens horen dus wat ze tegenwoordig uitspoken.

Het eerste dat me opvalt: in tegenstelling tot hetgeen bij voorgaande releases nogal eens het geval was, laat Versus All Gods een uitgekiende productie horen. Het album is dan ook opgenomen, gemixt en gemasterd in Polen in de gerenommeerde Hertz studio, en geproduceerd door de gebroeders Wiesławski. Hierdoor komt de rauwe, ongepolijste stijl van Impiety beter dan ooit uit de verf. Zonder afbreuk te doen aan het authentieke karakter van Impiety klinkt de extreme metal meteen een stuk beter behapbaar; ik wil hier het woord toegankelijker nadrukkelijk vermijden.

Want vergis je niet: Impiety maakt nog altijd een nietsontziende mix van ouderwetse thrash, death en black metal. We krijgen tien nummers voorgeschoteld van compromisloze, bliksemsnelle pure metal-wreedheid, die de mensheid bespot en minacht, vuur en woede spuugt op het gezicht van nutteloze godheden en ranselt de zielige beschaving tot stof, waarbij niets wordt gespaard. Met zo'n statement weet je in elk geval van meet af aan wat je kunt verwachten. En dat geeft Impiety je dan ook, onvoorwaardelijk!

Ondanks het rauwe, gehaaste karakter van deze muziek, is heel goed te horen dat de muzikanten technisch goed onderlegd zijn. Hoewel riffs en blasts vechten om de meeste aandacht, liggen her en der zeer subtiel fraaie melodietjes verstopt (Djinn Of All Djinns), strooit Iszar met solo's, en wordt in Interstellar Deathfuck zelfs dameszang ingezet. Intro: Kommand IX is heerlijk atmosferisch, en Inviktus Satanikus is een al even atmosferisch, sinister piano-deuntje - verrukkelijk als intermezzo, deze zou in een horror-soundtrack niet misstaan.

Er wordt door Impiety nog steeds van dik hout planken gezaagd, maar ik heb wel het idee dat dankzij de jarenlange ervaring steeds wat meer subtiliteit en diepgang wordt toegevoegd. Heel langzaam maar zeker lijkt de band daarmee de cult-status wat te willen ontduiken; zie ook de keuze voor opnamestudio en productie. Ik vind dat de oneerbare bedoelingen van de band steeds beter uit de verf komen, en juich deze ontwikkeling dan ook toe!