Infinity - Hybris

• BandInfinity [NL]
• TitelHybris
• Release datum16-06-2017
• LabelNew Era Productions [NL]
• Genre Black metal

Tracklist

01. Arousing the Sleeping Serpent
02. Destroy the Human Within
03. Wrath of the Djinn
04. The Fall
05. Hybris
06. At the Crossroads
07. Oracle of the Dead
08. The Mountain of Oath
09. Prometheus Unbound
10. LCF

Infinity is binnen de vaderlandse black metalscene natuurlijk al lang geen onbekende meer. Het duo is al sinds 1995(!) actief, en brengt sinds 2003 met regelmaat de albums uit. Er zijn inmiddels ook al weer vijf jaar verstreken sinds het goed ontvangen Non de Hac Terra verscheen; het werd dus wel weer tijd voor een nieuw album ook: Hybris is album nummer zes van Infinity.

Wanneer de muziek van Infinity besproken wordt valt consequent de term melodie in combinatie met de black metal van de band. Ik heb nog niet eerder muziek van deze band besproken, maar constateer al snel dat ik daar inderdaad niet omheen kan. Zonder afbreuk te doen aan snelheid, intensiteit en gemeenheid schiet Infinity om de haverklap in een groovend middentempo of een passage met old school thrash- en/of heavy metal-riffs (Wrath Of The Jinn en At The Crossroads bijvoorbeeld, die laatste met fraaie brug). Sowieso grossiert het duo in pakkende melodielijnen.

Juist de afwisseling tussen een meer melodieuze inhoud en ziedende blast-passages beschouw ik hier als een pluspunt. Ook met een meer subtiele aanpak weet Infinity te overtuigen, zoals titelnummer Hybris laat horen. Ondanks het ontbreken van pure agressie heeft dit nummer toch wel een dreigend sfeertje. Ook Oracle Of The Dead kan me wel bekoren, dit is een prettig afwisselend nummer. Al zijn eigenlijk de meeste tracks dat hier wel natuurlijk.

Dat het duo retestrak speelt en de productie tiptop in orde is beschouw ik bijna als een vanzelfsprekendheid. Infinity komt dus 'gewoon' weer met een sterk album, waarmee de liefhebber zich absoluut geen buil zal vallen. Op zich doet de band niks nieuws of eigenwijs, maar creëert van verschillende elementen (vooral wat betreft de a-typische black metal-aanpak) wel degelijk een eigen brouwseltje. En dat mag ik wel.