Infinity - Non De Hac Terra

• BandInfinity [NL]
• TitelNon De Hac Terra
• Release datum01-01-2013
• LabelHammerheart Records BV [NL]

Tracklist

1. Non De Hac Terra (06:17)
2. The Opponent (05:57)
3. Reginam Aeternum Noctis (06:01)
4. Beyond the Stars… (05:14)
5. The Grey Stone Monument (05:11)
6. Onwards the Funeral Pyre (06:09)
7. Unholy Sacrament (05:28)
8. The Inevitable Darkness (08:16)

Een gure wind doet de kale takken deinen in een onvaste cadans. De koude besneeuwde bergtoppen weerkaatsen het geluid van knerpende sneeuw, dat een vermoeden naar leven suggereert. Een gure ijzige wind draagt de weemoedige klanken van verloren zielen met zich mee.

Tot zo ver een korte sfeerimpressie zoals deze middels de intro teweeg wordt gebracht. Het Nederlandse Infinity is inmiddels alweer toe aan hun vijfde langspeler met de titel Non De Hac Terra (vrij vertaald: niet van deze aarde). De band brengt ons al sedert 1995 black metal met een melodieuze inslag en dit is op het laatste werkje niet anders. Om de haverklap wordt de muzikale koers verlegd van de snelle speedpicking gitaarlijnen die om de zoveel tijd weten te transponeren naar meer heavy metal riffs. Ook komt er af en toe een sample voorbij van bliksem en een gesproken stem om de boel op te leuken.

Helaas doet de titeltrack als opener niet helemaal zijn ding. Zo wordt een onheilspellend begin met succes begonnen maar verder voortgedragen in een uitgerekt eenzijdig landschap. Met het vervolg The Opponent wordt er wat meer veelzijdigheid ingezet met sterk pakkende melodielijnen. Opvallend is verder de akoestische gitaar die ter begeleiding op de achtergrond akkoorden in slag meespeelt op Reginam Aeternum Noctis wat verder ook een erg pakkende track is. Prima technisch uitgevoerde gitaarstukken met sfeervol ingespeelde solo’s zijn aan de orde van de dag. Het oog wil uiteraard ook wat en het omhulsel is dan ook onmiskenbaar gemaakt door Necrolord (Kristian Wåhlin), dat een schitterende toevoeging aan het album is.

Non De Hac Terra is onbetwist een uitstekende expansie van de discografie van Infinity. Sommige songs zouden met wat meer variatie meer impact hebben maar muzikaal valt er alsnog veel te genieten. Op naar een volgend album dan maar met dan hopelijk iets meer krenten in de pap.