Inquisitor - Stigmata Me, I'm In Misery

• BandInquisitor [NL]
• TitelStigmata Me, I'm In Misery
• Release datum19-01-2018
• LabelHammerheart Records BV [NL]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. Castigate Into Divine Apostle
02. I Am Sick, I Must Die
03. Holy Man's Gallows Pole
04. Dreadful Fate [Merciless cover]
05. Hammering Rusty Nails
06. Northern Goliath - Death A Black Rose
07. The Witching Time Of Night
08. On A Black Red Blooded Cross
09. Hate, Misery, Torture & Dismay
10. A Cautionary Tale [Sabbat cover][bonus]

De hereniging van het aloude Inquisitor lijkt vooralsnog alleen maar winnaars te kennen. De heren bandleden zijn verrukt dat ze anno 2017-2018 nog altijd relevant blijken - vind ik wel tenminste, en goed bezochte optredens en enthousiaste reacties beamen dat - terwijl enerzijds het oudere publiek (fijne herinneringen aan de extremiteit van toen) als ook het jongere publiek (onder de indruk van wat 'vroeger' extreem was) de band opnieuw of alsnog in de armen sluiten.

Ik vond zelf de single I Am Sick, I Must Die een veelbelovend voorproefje voor het aangekondigde nieuwe album, en keek oprecht uit naar meer! Dat meer is er inmiddels in de vorm van Stigmata Me, I'm In Misery. In december al digitaal verkrijgbaar en online te beluisteren, volgende week vind de fysieke CD release plaats (een goed excuus waarom de review nu pas komt).

Natuurlijk doet Inquisitor ook anno nu gewoon waar het goed in is: kneiterhard, bruut en snel thrashen. Het siert de heren dat ze serieus voor een aanpak hebben gekozen om niet alleen maar snelle en korte nummers te willen schrijven die in een enkel hoog tempo door rossen. Opgesierd met sfeervolle intro's en samples wordt oprecht een smerig sfeertje neergezet, waarin naast het betere hak- en beukwerk ook ruimte is voor meer uitgebalanceerde, uitgebouwde composities (Northern Goliath - Death A Black Rose, Hate, Misery, Torture & Dismay). Die laatste - de afsluiter van het album - laat in de langzame riffs naar mijn idee de voorliefde van gitarist Sprooten voor Black Sabbath horen; maar dan uiteraard wel in Inquisitor-stijl!

Ok, de hoofdmoot blijft natuurlijk toch het snelle en extreme werk (I Am Sick, I Must Die, Dreadful Fate, het black metal-achtige The Witching Time Of Night, On A Black Red Blooded Cross). Het opvallendste kenmerk is nog steeds de geweldig hysterische en unieke zangstijl van Alex Wesdijk, maar het is te simpel om de aantrekkingskracht van deze band alleen daar aan op te hangen. Daarvoor zijn de instrumentalisten simpelweg te goed. De snelheid en strakheid van drummer Wim van der Valk lijkt haast niet te evenaren, terwijl gitarist Erik Sprooten zichzelf opnieuw lijkt uit te vinden door het gebruik van slide-gitaar (Holy Man's Gallows Pole, Hammering Rusty Nails bijvoorbeeld) naast het al van hem bekende werk.

En dan wil ik het baswerk nog even apart benoemen, want voor het eerst valt (op CD) op hoe goed Alex Bakker wel niet is. Live was dat al wel op te merken voor de oplettende liefhebber, maar op Stigmata Me, I'm In Misery blinkt hij uit met z'n sterke loopjes (hij excelleert bijvoorbeeld in de al genoemde afsluiter Hate, Misery, Torture & Dismay), bovenop het beulswerk dat hij al verricht als stevige ondergrond. Ik hoor echt dingen voorbij komen die ik in de gangbare 'moderne' thrash metal niet hoef te verwachten denk ik.

Naar goed gebruik duurt het album niks te lang, en biedt in 34 en halve minuut meer dan genoeg overtuigingskracht naar mijn idee. De vier veteranen hebben met Stigmata Me, I'm In Misery meer dan genoeg munitie om de Veluwe en wijde omgeving volop onder vuur te nemen! En al kan ik met dit album nog wel even vooruit, hopelijk hoeven we niet weer twintig jaar te wachten op nieuw materiaal.