Kabbalah - Spectral Ascent [reissue]

• BandKabbalah [ES]
• TitelSpectral Ascent [reissue]
• Release datum23-06-2023
• LabelRipple Music [US]
• PromotorPurple Sage PR [FR]
• Genre (Blues)Rock, Psychedelische rock

Tracklist

01. Spectral Ascent
02. Resurrected
03. Phantasmal Planetoid
04. The Darkest End
05. The Reverend
06. The Darkness of Time
07. Dark Revelation
08. The Shadow
09. Presence

Kabbalah is een band afkomstig uit Pamplona, Spanje. Het betreft hier een trio dames dat ergens tussen 2013 en 2015 z'n huidige vorm vond. Na drie EP's verscheen in juli 2017 het debuutalbum Spectral Ascent. Deze heb ik indertijd besproken, maar blijkt nu een heruitgave te krijgen via het huidige label van de band. Het enige dat daar nieuw aan is, is de albumcover, voor de rest niks extra's. Mijn mening over de muziek is in die bijna zes jaar niet veranderd, ik vond het ook echt heel leuk om het album weer eens te horen. Hier lees je wat ik in 2017 schreef:

De muziek die we krijgen voorgeschoteld laat zich het best omschrijven als mysterieus en fascinerend, vanuit occulte en psychedelische invalshoeken. De invloeden liggen overduidelijk in de klassieke bluesy hardrock, occulte rock, jaren '70 retro-rock en de klassieke psychedelica van de late jaren '60. Ook de productie klinkt helemaal uit die tijd, met zelfs (nagebootste?) volumeschommelingen binnen de nummers. Het klinkt hoe dan ook bijzonder authentiek.

Maar boven alles is de betoverende rock van Kabbalah uitermate verslavend en catchy. Hoor ik daar iemand voorzichtig Ghost fluisteren? Inderdaad, die vergelijking lijkt me uitstekend! Een Ghost zonder opsmuk zou ik daar aan toe willen voegen. En natuurlijk zijn er ook raakvlakken met al die andere retro-bandjes-met-zangeres. Ook moet ik regelmatig aan Black Sabbath van de eerste paar albums denken, vooral afsluiter Presence is een regelrechte ode aan die band.

De negen nummers - of eigenlijk acht plus het intro - zijn allemaal verrassend kort en compact. Verwacht hier geen uitwaaierende solo-spots, uitweidende instrumentale partijen of ellenlange jamsessies. Deze dames houden het op sterke liedjes die je stuk voor stuk onmiddellijk grijpen. De muzikale basis is rauw en simpel, de optimale werking van een klassiek, heavy powertrio met gitaar, bas en drums. Daar over heen horen we vrijwel constant meerstemmige zangpartijen, die die rauwe groovende basis een enorme portie toegankelijkheid meegeven. Ook na meerdere luisterbeurten is er echt geen enkel zwakker nummer te ontdekken.

Qua stijl is Kabbalah natuurlijk verre van vernieuwend, maar ik geniet hier oprecht van het verfrissende geluid dat het trio dames mij hier voorschotelt. In alle eenvoud worden logge riffs en zwaar groovende baslijnen afgewisseld met obscure pop-sentimenten en lichtvoetige refreintjes. Hoe simpel het ook allemaal klinkt, ik vind het blijkbaar ook een paar jaar later nog altijd heerlijke muziek!