Khaldera - Alteration

• BandKhaldera [CH]
• TitelAlteration
• Release datum26-08-2016
• LabelCzar Of Crickets [CH]
• Genre Alternative Rock, Postrock / metal

Tracklist

01. Impending Tempest
02. The Inevitability Of Transition
03. Afterglow

Khaldera uit Zwitserland is voor mij nog een onbeschreven blad. Ik weet ook niet hoe lang de band al bezig is (2011 wordt ergens vermeld), wel dat de band in 2013 debuteerde met de in eigen beheer uitgebrachte EP Relief. Inmiddels is de band opgepikt door het Czar Of Crickets label, dat de opvolger Alteration uit zal brengen op 26 augustus via het sublabel Czar Of Revelations.

Wat Khaldera de luisteraar voorschotelt is te omschrijven als instrumentale psychedelische postrock, met ambient invloeden. Waar ik telkens schreef band, zou je ook kunnen lezen trio: gitaar, bas, drums; dat is het. Verwacht hier geen traditionele 'metal'-uitspattingen, de band verliest zich eerder in dreunende, betoverende drones dan in gewelddadige klanken. Het is hooguit een flardje noise dat de relatief rustige klanken doorbreektn. Vergelijkingen zijn te maken met bands als Russian Circles, Isis, Cult Of Luna, Ulver, en een beetje Tool. Er zijn in muzikaal opzicht dus ook wel raakvlakken met de rustige kant van de progressieve death metal.

In eerste instantie weet ik niet goed wat ik met opener Impending Tempest aan moet. Gaandeweg lijkt het me zo dat dit 'slechts' dient als een soort van intro. We horen wat kabbelende postrock, met wat ambient fragmenten en fuzzende snaren; dat is wel even wennen zeg maar. Misschien is het dan ook wel bedoeld om de luisteraar er even in te laten komen. Impending Tempest (naderende storm) is dan ook een perfect gekozen titel bedenk ik me achteraf.

Het geraamte van de EP bestaat dan ook uit de nummers The Inevitability Of Transition en Afterglow, die elk een geheel eigen karakter hebben. Wanneer je dan ook hier de songtitels er even bij pakt, vallen de puzzelstukjes behoorlijk logisch in elkaar. The Inevitability Of Transition is het meest heavy, en wat mij betreft ook het meest interessante nummer (niet om die reden trouwens) van de drie. Met helder gitaarwerk, afgewisseld met laaggestemde riffs, en een beukende ritmesectie is dit wel een lekker pittig nummer. Vanwege de wisselwerking tussen de diverse muzikale lagen mis ik hier de zang helemaal niet.

Afterglow lijkt bijna een outro, net zoals Impending Tempest een opwarmertje is. Maar ja, een outro van bijna zeven minuten, dat mag je toch ook wel gewoon als een 'echt' nummer beschouwen. Zoals gezegd: een heel eigen karakter; Afterglow heeft dan ook nauwelijks raakvlakken met heavy muziek, en is eerder een soundscape of sfeerbeeld te noemen. Of een muzikaal schilderij, zo men wil. Tussen kunst en kitsch, net waar je muzikale voorkeur ligt. Ik vind dit wel een prettige EP om te beluisteren, maar moet er wel voor in de stemming zijn. Dit is nadrukkelijk geen muziek voor specifieke metalfans.