Koen Herfst - Leo

• BandKoen Herfst [NL]
• TitelLeo
• Release datum14-07-2019
• LabelEigen beheer
• Genre Progrock / metal

Tracklist

01. July 20, 1984
02. Dream Away
03. Realization of the Inevitable
04. Coffin & Carriage
05. Bereaved
06. Saying Your Name Out Loud
07. D(e)ad
08. I See Myself
09. Are You Out There Somewhere?
10. Simple Life
11. Leo
12. All We Have is Now

Leo is het tweede solo-album van drummer, componist, zeg maar gerust multi-talent Koen Herfst. De eenvoudige albumtitel laat aan duidelijkheid niets te wensen over, Leo moet wel een heel persoonlijk album zijn. Leo Herfst is de vader van Koen, een vader die hij helaas nooit gekend heeft, omdat deze overleed toen Koen pas tien maanden oud was. De releasedatum van 14 juli is zeer bewust gekozen, het is de geboortedag van Leo Herfst.

Na het succes van zijn eerste soloalbum Back To Balance (2015) en de ontwikkeling als componist in de afgelopen jaren, kwam het moment om deze gebeurtenis te vertellen (te verwerken ook?) via muziek. Deze muziek kwam tot leven tijdens een verhuizing, na het vinden van persoonlijke items zoals de bril en agenda van zijn vader. Koen vond ook tapes waarop de stem van zijn vader te horen was, maar ook pianospel. Leo's piano verhuisde uiteindelijk naar de studio van Koen, en daar schreef hij het grootste deel van de muziek op dit instrument. Hierdoor is de piano het centrale punt van dit album en bevat zelfs een opname van het spel van zijn vader.

Leo is dus een conceptalbum geworden, waaraan opnieuw een keur aan bekende gasten heeft meegewerkt. Het concept laat vier hoofdpersonen horen: de rol van de moeder wordt gezongen door Anneke van Giersbergen (nadere kennismaking overbodig), de vader door Merijn van Haren (Navarone). Daarnaast zijn er nog de karakters 'de dood', weergegeven door Koens eigen stem (met effecten) en 'de zoon'; ook dit is Koen, maar dan zingend. Het album vertelt het tragische verhaal vanuit het gezichtspunt van de personages en geeft uitdrukking aan hun emoties, gedachten en gevoelens. Het neemt de luisteraar mee op een reis door dit proces, in de geest van een progressieve rockopera.

Op Back To Balance waren de meeste tracks nog gecomponeerd door Koen in samenwerking met zijn muzikale gasten, deze keer - om de persoonlijke boodschap te benadrukken - heeft hij elke noot en elke letter zelf geschreven. Ook is het gros van de muziek door hemzelf ingespeeld en -gezongen, uiteraard wel met de hulp van de nodige bevriende muzikanten en vocalisten. De muziek is gemixt en gemasterd door Dan Swäno, zodat het met die kwaliteit hier ook wel goed zit.

Want Leo klinkt werkelijk als de spreekwoordelijke klok. Niet alleen spettert de afwisselende metal alle kanten op, de composities zitten sterk in elkaar, en laten een gelaagdheid horen waarop menig muzikant en componist jaloers zal zijn. Dit is complexe metal van hoog niveau. De atmosfeer is overwegend bedrukt, wat melancholisch, hetgeen uitstekend wordt vertolkt door de zware muziek. Uiteraard springt daarbij het drumwerk eruit, al is het vooral de vocale diversiteit die de meeste aandacht trekt.

Ik heb de eerste keer het album in een ruk uitgeluisterd. En daarna in etappes nog meerdere keren, want damn wat gebeurt er hier veel. Niet alleen in muzikaal opzicht, ook qua emoties is het album de spreekwoordelijke achtbaan. Losse tracks behandelen is zinloos, het album als geheel is juist de sterkste kracht, qua titels is het gewoon twaalf keer keihard raak! Dit is verplichte kost voor iedereen die beweert van hedendaagse, progressieve metal te houden!