Lizzies - Good Luck

• BandLizzies [ES]
• TitelGood Luck
• Release datum01-04-2016
• LabelThe Sign Records [SE]

Tracklist

01. Phoenix
02. 666 Miles
03. Viper
04. Mirror Maze
05. Night in Tokyo
06. Speed on the Road
07. One Night Woman
08. Russian Roulette
09. 8 Ball

Lizzies is afkomstig uit Madrid, Spanje, en is een zogenaamde all-female rockband. De naam heeft de band ontleend aan de naam van een vrouwelijke bende uit de cultfilm The Warriors (1979, geregisseerd door Walter Hill). De band komt met hun eerste langspeler Good Luck op het Zweedse The Sign Records. Ik weet eigenlijk niet hoe lang de band al bestaat, wel dat in 2013 al een EP End Of Time is verschenen. Die heeft volgens mij indertijd hier ook bij ons even rondgezworven, maar waarom die nooit besproken is weet ik eigenlijk ook niet.

Hoe dan ook was ik dus al bekend met de muziek die Lizzies te gehore brengt. En dat is simpel: melodieuze klassieke heavy rock, met een rauwig metalen randje en een punky ondertoon. De nummers bouwen vooral op groove en melodie, en worden verder ingevuld met scherpe riffs en prikkelende gitaarsolo's. Patricia's gitaarlijnen en leads doen niet onder voor die van mannelijke collega's. Ze is een echte hardrock en heavy metal gitaar-chick, in elk geval de muzikale blikvanger van Lizzies.

Phoenix opent wel heel klassiek, het intro doet me denken aan AC/DC. Wel een lekker trommeltje trouwens. Verderop doet de muziek toch vooral herinneringen oproepen aan de NWOBHM. Het is raar om in het geval van een enkele gitarist in een band te spreken van veelvuldig aanwezige harmonieën, maar het is toch echt zo. Een nummer als Viper belichaamt de geest van die muziek uit de prille jaren '80, je waant je echt terug in de tijd. Of neem het sprekende Speed On The Road, lekker alle clichés op een rij. Trouwens: wanneer je de foto's van Lizzies bekijkt op hun social media-pagina's weet je eigenlijk ook al genoeg: een beeld zegt vaak meer dan wat ik er over kan vertellen; en in dit geval ook over de tijdgeest waarin de muziek van de dames zich bevindt.

Struikelblok hier vind ik de rauwe rock/punk zang, die ik hier niet helemaal vind passen. Dat is op zich net zo erg, maar deze wordt gebracht met een zodanig accent dat het Engels niet altijd even verstaanbaar is. Ik vraag me zelfs af of Elena zelf wel weet wat ze zingt. Zo moeilijk zou dat toch niet moeten zijn, want zo simpel kan zelfs ik teksten schrijven. Ach, eigenlijk maakt dat ook niet zo veel uit, zelfs dat kunnen we wegpoetsen als: past ook bij de wat primitieve charme van deze oubollige heavy metal. Evengoed vind ik Good Luck een leuke tijdreis, al is het alleen al vanwege de nostalgie die gepaard gaat met deze muziek.