Loch Vostok - V - The Doctrine Decoded

• BandLoch Vostok [SE]
• TitelV - The Doctrine Decoded
• Release datum04-10-2012
• LabelViciSolum Productions [SE]

Tracklist

01. Seeker
02. A Tale of Two Kings
03. Syndrome of Self
04. Citizen Cain
05. Twilight of the Dogs
06. Inflict Chaos
07. Regicide
08. Claim the Throne
09. Ravenous
10. Common Ground
11. Beyond the Obvious

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: een ding moet ik Loch Vostok nageven: als je een mix van techno metal (Cynic), progressieve metal (Dream Theater), (symfonische) black metal (Emperor, Dimmu Borgir), speed/thrash metal (Agent Steel) en melodieuze death (Gotenburg) zo samenhangend kunt laten klinken, ben je op voorhand al goed bezig. En dan ben ik vast nog wel ergens een invalshoek vergeten.

De vijfde langspeler V: The Doctrine Decoded laat wederom horen dat Loch Vostok van alle markten thuis is. Met opnieuw de grote vlammende V op de cover bieden de Zweden in elk geval ook gewoon houvast, naast de alle kanten opvliegende muziek. Een label opplakken was nog nooit zo zinloos, zo'n beetje alles tussen gevoelige symfonische, progressieve en de meest extreme metal komt voorbij, bij voorkeur in een enkel nummer. Dat klinkt als een willekeurig allegaartje, maar dat is en wordt het nooit.

Het album opent met Seeker, dat zo'n beetje in de eerste minuut al meer invloeden bevat dan sommige andere bands op een heel album kwijt kunnen. Alleen deze eerste track kost me al de nodige tijd om in me op te nemen. Daarna gaat het er met A Tale Of Two Kings een stuk 'rustiger' aan toe, dit nummer is zeker voor Loch Vostok begrippen haast catchy te noemen, en bevat de nodige melodie. Vooral het refrein doet in dat opzicht belangrijk werk; een logische keuze dan ook om juist dit nummer via youtube als eerste de wereld in te sturen.

Syndrome Of Self wisselt lekkere riffs af met brute death metal passages, en wisselt op zijn beurt weer af met 'cleane' stukken, voorzien van subtiel vullend toetsenwerk. Ook prachtig om te horen hoe de zang zich als een kameleon aanpast aan de muziek, om telkens precies het juiste geheel te vormen. Citizen Cane ligt vervolgens wat zwaarder op de maag: er wordt een smerig laagje neergelegd, waarover eerst vervormde zang en daarna een ferme schreeuw zijn beklag mag doen. Daarna wordt het wederom dankzij de keyboards weer wat luchtiger, al blijft het een heavy track.

En zo hebben we dan al aardig wat afwisseling gehad, alwaar Loch Vostok dat dus gerust het hele album lang volhoudt. En dat maakt het bij voorbaat al een interessant album om te beluisteren, en nog eens. De complexiteit van de progressieve metal gecombineerd met de kracht en bruutheid van extremere metal wordt door Loch Vostok tot een aangenaam luisterbaar geheel gesmeed. De diversiteit aan vocalen (vooral de cleane), het sterke gebruik van de toetsen en de vaak brute riffs vormen een stevige kapstok om de boeiende composities aan op te hangen. Op het eerste gehoor niet de meest voor de hand liggende muziek, maar geef het een kans. Voor snelle beslissers: vanavond nog te zien in de Effenaar te Eindhoven.