Lordi - Sexorcism

• BandLordi [FI]
• TitelSexorcism
• Release datum25-05-2018
• LabelAFM Records [DE]
• PromotorThe Rock Online [NL]
• Genre Hardrock

Tracklist

01. Sexorcism
02. Your Tongue’s Got The Cat
03. Romeo Ate Juliet
04. Naked In My Cellar
05. The Beast Is Yet To Cum
06. Polterchrist
07. SCG9: The Documented Phenomenon
08. Slashion Model Girls
09. Rimskin Assassin
10. Hell Has Room
11. Hot & Satanned
12. Sodomesticated Animal
13. Haunting Season

Als donderslag bij heldere hemel won de Finse hardrockband Lordi in 2006 het Eurovisie Songfestival. De band bestond toen al veertien jaar, het winnende nummer Hard Rock Hallelujah was in een aangepaste versie afkomstig van hun derde album The Arockalypse (2006). Blijkbaar is daar een hele loopbaan op te bouwen, want de Finse monsters zijn stug verder gegaan met het uitbrengen van albums, en veel optreden. Aanbeland in 2018 is het tijd voor album nummer negen: Sexorcism.

Is het niet vanwege de simpele hardrock dat je Lordi zou moeten (her)kennen, dan toch wel van hun bijzondere outfits. Geheel in de stijl van de shockrock verkleden de vier heren en een dame - in een door de jaren heen wisselende samenstelling - zich naar hartenlust, waardoor de conclusie gerechtvaardigd is dat show en uiterlijk vertoon haast belangrijker zijn dan de muziek. De live-optredens rechtvaardigen deze stelling wat mij betreft.

Want in tegenstelling tot de meest fantasierijke thematiek en fantastische kostuums heeft de muzikale invulling op zich vrij weinig om het lijf. De muzikale bagage is minder omvangrijk dan de koffers met kleding en bijbehorende attributen, constateer ik met een knipoog. Een theatrale, licht bombastische horrorshow, met (seksueel getinte) knipogen en kwinkslagen, dat is waar de status van Lordi op is gebouwd. Een kruising tussen Kiss en Gwar, waarbij de muziek het meest naar de eerste neigt, en de uiterlijke (monsterlijke) verschijningsvorm naar de tweede.

Zeker omdat de nummers volgens een vrij strak stramien worden opgebouwd, er zit maar verdomd weinig afwisseling in, vind ik dertien tracks over ruim een uur speeltijd echt te veel van het goede. Niet alleen in muzikaal, maar ook in tekstueel opzicht zou ik Lordi zeker niet betichten van hoogstandjes, al wordt bij vlagen serieuze pogingen gedaan om grappig (Romeo Ate Juliet, Sodomesticated Animal) dan wel ondeugend (The Beast Is Yet To Cum) uit de hoek te komen. Dat de band daarbij retestrak klinkt en de productie tiptop in orde is lijkt me een primaire voorwaarde om dan nog te overtuigen.

Ik zal Sexorcism dan ook zeker niet tot verplichte aanschaf bombarderen, al zitten een paar tracks verdomd pakkend in elkaar (Sexorcism, Naked In My Cellar). Laat dat dan maar de muzikale kracht van Lordi zijn: de catchy refreintjes die zich als oorwurmen blijken te ontpoppen. Volgens bekend recept, met behulp van een overdaad aan toetsen en koortjes, voorspelbaar, maar toch met aantrekkingskracht. Live leuker dan op CD, vanwege het hoge entertainment-gehalte.