Magnacult - Infinitum

• BandMagnacult [NL]
• TitelInfinitum
• Release datum12-05-2017
• LabelGraviton Music Services [NL]
• Genre Groovemetal

Tracklist

01. Righteous Murder
02. I'm Chosen
03. Scars
04. Liberate
05. Be Freed By Death
06. Holy-um
07. Infinitum
08. Thou Shall Trust No One
09. 8
10. Schwatt Matt
11. Trash

Magnacult is een Nederlandse metalband die al sinds 2005 actief is. In 2007 (debuut Synoré) en 2012 (Insua EnVenom) verschenen al twee prima albums, die weliswaar goed ontvangen werden en aan sprekende optredens opleverden, maar niet echt hebben geleid tot een brede bekendheid. Ook leek de band nog altijd zoekende naar een eigen smoel en geluid. Inmiddels aanbeland in 2017 meent het vijftal dat gevonden te hebben, en wordt met trots het derde album Infinitum gepresenteerd.

Hoewel Magnacult qua stijl zeker geen nieuwe wegen verkent, is het toch heerlijk overrompelende, zware, maar toch aanstekelijke metal die de band de luisteraar voorschotelt. Met een basis in de wat meer klassieke death metal wordt daar vooral een lekkere logge, eigentijdse groove aan toegevoegd, samen met wat moderne metal-ingrediënten die aan metalcore (Holy-Um, met cleane zang-bijdrage van Theresa Smith van de Engelse melodieuze metalband Metaprism) doen denken; en daarnaast ook nog wat vleugjes thrash (het begin van Liberate bijvoorbeeld, maar ook de twee afsluiters Schwatt Matt en vooral Trash).

Een band waar ik ter vergelijking al snel aan moest denken is DevilDriver, zeker in de meest beukende stukken; al vind ik Magnacult over het geheel wat gevarieerder en melodieuzer. Ook komt in meer hakkende stukken een vergelijking met Fear Factory om de hoek kijken (Be Freed By Death), en lijkt Magnacult ook niet bang voor een scheutje onvervalste Zweedse melodeath (Thou Shall Trust No One). Van al die genoemde elementen wordt een lekker eigen goedje gekneed - zonder dat die invloeden er te dik boven op liggen - dat in de huidige metal-tijd prima zal smaken.

Met de productionele hulp van Tommie Bonajo (en de band zelf) klinkt Infinitum ook nog eens als de spreekwoordelijke klok. Slechte nummers staan er wat mij betreft niet op, een aantal lekkere knallers zeker wel. Vanaf opener Righteous Murder is het gelijk het betere hak-en beukwerk dat je grijpt, en niet meer loslaat. Het is denk ik vooral ervaring dat zich hier lijkt uit te betalen. De combinatie van door de wol geverfde muzikanten met de uitstraling en houding van een stel jonge honden spreekt mij in elk geval tot de verbeelding, de pakkende en groovende metal doet de rest!