Malamorte - Abisso

• BandMalamorte [IT]
• TitelAbisso
• Release datum09-08-2024
• LabelMoribund Records [US]
• Genre Doommetal, Heavy / power metal

Tracklist

01. Abisso
02. Abisso (part 2)
03. Abisso (part 3)
04. The Convent
05. I Am the Scourge
06. Begotten
07. The Lie of Sin
08. Welcome Darkness

Ik maakte begin 2019 kennis met Malamorte middels hun derde album Hell For All. Bandopperhoofd is Lord Vampyr; ik ben bekend met z'n werk van de band met dezelfde naam, en hij was ook één van de drijvende krachten achter Theatres des Vampires. Daarmee heeft Malamorte gemeen dat ze nog begonnen als symfonische black metalband, maar later zijn geëvolueerd tot occulte heavy metal / doomband die wat schatplichtig is aan de donkere kant van de NWOBHM en Mercyful Fate. Ja, daar liggen inderdaad mijn muzikale voorkeuren!

De albums sindsdien konden me prima bekoren. In hetzelfde tempo verscheen deze zomer (ik loop helaas een beetje achter) het nieuwe album Abisso, waarvan ik op voorhand dus verwacht dat ik me daar ook wel weer mee zal vermaken.Het vervelende van zulke snel op elkaar volgende albums, die onderling weinig onderscheidend zijn, is dat ik er niet veel bijzonders over kan vertellen dat ik niet ook al over de voorgangers gedaan heb. Dit is heerlijke old school metal, die vooral vanwege het zeer aanwezige toetsenwerk een heerlijk sinister sfeertje laat horen. Ik mag dat enorm graag horen. Vooral die atmosfeer spreekt me enorm aan, en doet denken aan die typische vibe die zo veel Italiaanse doombands, compleet met occulte thematiek, ook kenmerkt.

Ik ben in eerste instantie bijna teleurgesteld wanneer opener Abisso redelijk uptempo los gaat, maar dat maakt part 2 meer dan goed. Zeker wanneer dat orgel erbij komt ben ik op zeker helemaal verkocht! Dat is nou dat Italiaanse sausje dat deze muziek helemaal compleet maakt. Wat weten die Italianen hier toch een heerlijk vies sfeertje neer te zetten.Gaandeweg het nummer stijgt mijn waardering vanwege de bijzondere aanpak. Bij eerste beluistering ben ik positief verrast over het fraaie drieluik waarmee dit album begint.

Okay, de uptempo nummers (zoals Begotten) horen er ook bij in het werk van Malamorte, maar doe mij toch maar het sinistere, duistere, tragere werk. Al maakt het duo het met afsluiter Welcome Darkness wel heel bont. Ja, leuk voor de afwisseling, en het verrassingseffect.

Het zijn de twee redenen waarom ik Malamorte zal blijven volgen: die sinistere Italiaanse doom-horror-cult-vibe, en het af en toe toch wat onvoorspelbare karakter waarmee Lord Vampyr dan weet te verrassen. Gaaf!