Mindtech - Omnipresence

• BandMindtech [NO]
• TitelOmnipresence
• Release datum13-03-2020
• LabelTritech Music [NO]
• PromotorGordeon Music [DE]
• Genre Heavy / power metal, Progrock / metal

Tracklist

01. Part 0: Invocation
02. Part 1: The Big Question
03. Part II: The Lotus Eyed
04. Part III: Unity
05. Brahman
06. The Journey
07. Standing Tall
08. These Are The Days
09. Through The Veil

Mindtech uit Noorwegen is hier al wel eens vaker voorbij gekomen. Debuutalbum Elements Of Warfare (2013) en EP Edge Of The World (2016) stonden tot nu toe op het palmares van de in 2007 opgerichte band. Na een tussenpoos van vier jaar komt de band met z'n tweede langspeler: Omnipresence.

De muzikale insteek van Mindtech is in de loop der jaren onveranderd gebleven: hedendaags klinkende heavy metal met een progressieve inslag. De band laat duidelijk horen met de tijd mee te gaan, ik vind elke release qua muziek naadloos in de tijdgeest van dat moment passen. Omnipresence klinkt dus ook helemaal 2020. De metal laat wat lager gestemde riffs horen, het drumwerk is strak en klinkt bij vlagen wat mechanisch, en zo af en toe horen we wat synths voor de sfeer. Bovenal is de metal van Mindtech melodieus en ondanks de proggy inslag toch toegankelijk. Voorzien van een strakke en eveneens eigentijdse productie klinkt het allemaal even gladjes.

Waar ik wat moeite mee heb zijn de vocalen. Dat is het enige aspect dat ik hier niet helemaal vind passen. De metal is op zich best stevig, de klassieke cleane, wat hoge, ijle zang van Mathias Molund Indergård past wat mij betreft echter beter bij een echte power metalband. Hier had ik liever een wat rauwere zangstijl gehoord, desnoods een fragmentje schreeuw of grunt, in elk geval iets met meer power: de spreekwoordelijke ballen.

Evengoed luistert de plaat lekker weg. Op het moment van beluisteren kan ik ook enthousiast meedoen met de ledematen. De muzikanten laten horen zeer goed overweg te kunnen met hun materieel, als ook met de songs. Toch blijkt me al snel dat er niet echt pakkende nummers op het album staan. Ironisch genoeg blijft bijvoorbeeld Brahman wel hangen, maar dat nummer vind ik net wat aan de slappe kant, en komt pas echt goed los na bijna drie minuten. Ook Standing Tall heeft wel een lekkere drive, maar is wat te eenvoudig in mijn beleving.

Dan blijft toch opener The Big Question over als voorlopige favoriet, want die komt nog altijd goed binnen op het moment dat ik op play gedrukt heb. Mocht je de zang niet ervaren als struikelblok, en zin hebben in pretentieloos vermaak, dan zit je met Mindtech's Omnipresence goed. Voor mij is het geen album dat over langere tijd gewaardeerd zal blijven.