Morbid Saint - Spectrum Of Death (Extended Edition)

• BandMorbid Saint [US]
• TitelSpectrum Of Death (Extended Edition)
• Release datum11-03-2016
• LabelCentury Media Records [DE]

Tracklist

CD1
01. Lock Up Your Children
02. Burned At The Stake
03. Assassin
04. Damien
05. Crying For Death
06. Spectrum Of Death
07. Scars
08. Beyond The Gates Of Hell
09. Destruction System (Demo)
10. Disciples Of Discipline (Demo)
11. Sign Of The Times (Demo)
12. Living Misery (Demo)
CD2
01. Intro
02. Destruction System
03. Darkness Unseen
04. Depth Of Sanity
05. Disciples Of Discipline
06. Spectrum Of Death II
07. Halls Of Terror
08. Living Misery
09. Sign Of The Times
10. Final Exit
11. Death Before Dawn
12. Thrashaholic
13. Dying Day
14. Life's Blood

Heruitgaves van oud materiaal, zeker uit de jaren '80, daar kun je natuurlijk je bedenkingen over hebben. Zeker in het geval van het Amerikaanse Morbid Saint; dat materiaal is al zo vaak gerecycled, wat is daar nog aan toe te voegen. Evengoed denkt Century Media dat de liefhebber zit te wachten op een opgepoetste versie van het (enige) Morbid Saint album Spectrum Of Death. Die titel doet deze uitgave dan ook enigszins te kort, want eigenlijk bevat deze dubbel-CD/box al het materiaal dat de band ooit uitbracht. Laat ik de geschiedenisboekjes er maar eens even bij pakken. 'Opa vertelt'

Oorspronkelijk bestond Morbid Saint (Sheboygan, Wisconsin, USA) van 1982 tot 1994. Pas in 1988 verscheen een eerste demo Lock Up Your Children (op cassette), dat later de basis zou zijn voor het album Spectrum Of Death (1990). Inmiddels is dat album al zo vaak heruitgegeven dat daar nauwelijks nog iets bijzonders over te melden valt. Het blijft telkens bij dezelfde acht tracks, en zelfs dezelfde albumcover - Relapse was in 2012 de laatste met een vinyl-versie. Deze van Century Media is dan weliswaar op CD, en opgepoetst, maar meer ook niet. De vier "previously unreleased 1992 demo" tracks die zijn toegevoegd, zijn simpelweg vier (van de acht) nummers van de volgende demo Destruction System, ooit bedoeld als tweede album.

Dat tweede album zou er nooit komen, tenminste niet in die jaren. De demo werd door de band zelf uitgebracht in 1992, pas in 2015 is het album op vinyl officieel uitgebracht door Weird Face Productions. En nu dus opnieuw op dit overzicht: CD 2 bestaat dus uit de acht tracks van Destruction System, die middels een intro, outro en intermezzo Spectrum Of Death II was uitgegroeid tot 11 titels. Waarvan het outro op deze nieuwste versie weer is verdwenen; snapt u het nog? Wat daar verder nog op staat: vier 'nieuwe' nummers die zijn opgenomen in 2010 en 2011; want sinds 2010 is Morbid Saint weer actief! Alle vier deze nummers verschenen overigens in 2012 ook al op een verzamelaar van beide 'albums'.

Misschien ook maar wat vertellen over de muziek, voor wie het niet kent. Morbid Saint speelde compromisloze, beenharde (speed)thrash, met een knipoog naar black metal. Misschien zelfs wel een soort black metal avant la lettre. De muziek was snel, rauw, intens snijdend door merg en been. Vooral de zang was lekker smerig, en met een beetje effect (galm) er op gewoon lekker evil. En deed zeker aan black metal denken. Dit was voor die tijd echt ongewoon gemene muziek, en best een aardig eind verwijderd van de Amerikaanse thrash-golf (Bay Area en zo) die toen populair (aan het worden) was. Nee, ook Slayer, Possessed of Dark Angel redden het hier niet qua intensiteit, evenals de meest rauwe Duitse bands uit die tijd (Sodom, Kreator, Destruction).

Waren er al bands die claimden agressieve thrash te spelen, ik denk dat ze het zouden moeten afleggen tegen Morbid Saint. In die zin doet hun muziek me wel wat denken aan het hier lokaal bekende Inquisitor. Hoewel die pas in de jaren '90 de kop opstak, is ook die band nauwelijks te evenaren qua pure en intense agressie en boosaardigheid, en speelde in aanleg ook extreem rauwe thrash metal. Heden ten dage is dat geluid natuurlijk zwaar achterhaald, maar in de tijdgeest van midden/eind jaren '80 was Morbid Saint echt extreem.

Dat wordt wat mij betreft bevestigd door de vier recente nummers die aan dit overzicht zijn toegevoegd. Die kunnen qua impact en intensiteit op geen enkele manier ook maar in de schaduw staan van het oude materiaal. Dit is eerder dertien in een dozijn deathrash als dat het ook meer ergens spannende muziek is. Met het slappe Slayer-aftreksel Thrashaholic als dieptepunt. Life's Blood klinkt zelfs gekunsteld 'modern', een teken te meer dat Morbid Saint anno 2016 niets heeft toe te voegen aan de uitpuilende extreme muziekscene. Ook hier geldt: vroeger was het echt beter!