Napalm Death - Apex Predator - Easy Meat

• BandNapalm Death [GB]
• TitelApex Predator - Easy Meat
• Release datum26-01-2015
• LabelCentury Media Records [DE]

Tracklist

01. Apex Predator - Easy Meat
02. Smash A Single Digit
03. Metaphorically Screw You
04. How The Years Condemn
05. Stubborn Stains
06. Timeless Flogging
07. Dear Slum Landlord…
08. Cesspits
09. Bloodless Coup
10. Beyond The Pale
11. Stunt Your Growth
12. Hierarchies
13. One-Eyed
14. Adversarial / Copulating Snakes

Ga ik hier echt proberen iets over Napalm Death te gaan vertellen wat niet al God weet hoeveel keer gedaan is? Ik denk het niet eerlijk gezegd. Het is 2015 en deze punk/death metal/grindcore veteranen zijn inmiddels toe aan hun vijftiende studio-album: Apex Predator - Easy Meat. Om maar simpelweg vast te stellen dat de band hierop geen dingen laat horen die ze nog nooit eerder hebben gedaan is natuurlijk ook weer veel te gemakkelijk. De genres die ik hierboven noemde zijn door de jaren heen wel zo'n beetje voorbij gekomen, tegenwoordig is het toch vooral onvervalste grindcore wat deze Britse herrieschoppers voortbrengen.

Grappig genoeg zet het openende titelnummer me behoorlijk op het verkeerde been. Ik verwachtte eigenlijk een intro, maar de ingezette muziek blijkt zich het volledige nummer door te zetten. Waarmee het voor Napalm Death begrippen best een apart nummer is. Hierna plaatsen Smash A Single Digit en Metaphorically Screw You de zaken weer in het juiste perspectief: dit is de grindcore zoals we die van deze band verwachten. Compromisloos, rauw en hard - en juist een perfect contrast vormend met de opener, een fraai staaltje slimme opbouw.

Dear Slum Landlord… borduurt wel een beetje voort op de opener qua sfeer en geluid, traag, een beetje slepend eigenlijk, en met wat merkwaardige vocalen. Onontbeerlijk voor de afwisseling, maar ik sluit niet uit dat de purist dit niet pikt. Cesspits zet daarna de zaken weer recht, net zoals na de albumopener gebeurde. Waarna bijvoorbeeld ook Bloodless Coup, Stunt Your Growth en One-Eyed de gaten in het plafond beuken, terwijl een nummer als Beyond The Pale klinkt als een horrorsoundtrack. In Hierarchies wordt zelfs een voorzichtige poging gedaan om een melodieus refrein te voorschijn te toveren, best geinig gedaan.

Zo zorgt Napalm Death er zonder er vreemde zijsprongen op na te houden toch voor dat ze af en toe net even wat anders te bieden hebben dan 'zomaar' wat grindcore. Buiten de immer maatschappijkritische teksten - lees het verhaal over de ingestorte Rana Plaza textielfabrieken in Bangladesh er maar eens op na - zijn het juist die subtiele slimmigheidjes waardoor de band nog altijd relevant is en zeker niet afgeschreven mag worden. Napalm Death mag immers nooit voorspelbaar worden.