Necrogod - In Extremis

• BandNecrogod [SE]
• TitelIn Extremis
• Release datum23-07-2021
• LabelTranscending Obscurity [IN]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Bringers of Blasphemy
02. In Mortal Confinement
03. The Brutal Path (Straight To Hell)
04. Remain The Same Again
05. The Obsessive And The Deranged
06. In The Reign Of Gore
07. When Madness Has Taken Control
08. Moribund
09. Transcending To Persist

De Rogga Johansson (wie kent 'm niet) van deze maand is Necrogod. En verdorie, die band heb ik hier nog nooit besproken; dat is best bijzonder. Of toch ook weer niet, want In Extremis is hun eerste langspeler. Wel bracht de band in 2015 al een EP met de titel The Inexorable Death Reign uit. En die is dan weer besproken door toenmalig collega Marc. Necrogod is de samenwerking met de Costa-Ricaanse zanger The Master Butcher (zondagse naam: Ronald Jimenez, bekend van onder meer Morbid Stench, Insepulto).

Necrogod is de zelfbenoemde perfecte uitdrukking van atavistische death metal brutaliteit, uitgevoerd door twee zeer ervaren death metal-rotten van het vak. Hierbij probeert Johansson de zwaarste muziek uit mogelijk zijn hele carrière neer te zetten, opgezweept door partner in crime Jimenez met zijn spervuur ​​van onaards gebrul. Dat levert in de vorm van het korte maar krachtige album In Extremis - een album met een blijkbaar goed gekozen titel - een dreunende, groovende plaat op die de beste elementen van Zweedse en Amerikaanse death metal scenes in zich opneemt om een ​​werkelijk angstaanjagend geluid zonder weerga te creëren.

Wat in mijn beleving weinig verrassend is, is dat ondanks de vernietigende agressie en ongebreidelde vocale levering, de muziek goed afgerond is met doordachte structuren, tempowisselingen, opbouw, solo's en uiteraard ook fragmenten van zieke melodieën. Laat dat maar aan Johansson over, want zijn producties hebben meestal wel het gemeenschappelijke kenmerk van een zekere pakkendheid, waarin uiteraard groove, maar ook een stiekeme melodieuze insteek nooit ver weg zijn. Dat is bij Necrogod echt niet anders.

De grootste aantrekkingskracht hier is dus de wisselwerking tussen het 'vertrouwde' Johansson-geluid en de serieus veel woestere vocalen die daar normaal gesproken bij horen. En dus is Necrogod weer net even afwijkend van die vele andere Johansson-producties. Op naar de volgende ;-)