Necros Christos - Domedon Doxomedon

• BandNecros Christos [DE]
• TitelDomedon Doxomedon
• Release datum18-05-2018
• LabelSepulchral Voice Records [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Doomdeath

Tracklist

01. Temple I - Zohar of the Sky
02. I Am Christ
03. Gate of Sooun
04. Temple II - Cistern of Bethlehem
05. Tombstone Chapel
06. Gate of Damihyron
07. Temple III - Helper of YHVH
08. He Doth Mourn In Hell
09. Gate of Aion Tsevaoth
10. Temple IV - Oracle of Men
11. Seven Altars Burn In Sin
12. Gate of Arba-Hemon
13. Temple V - Bereshit
14. Exiled In Transformation
15. Gate of Behet-Myron
16. Temple VI - Weight of Gold
17. The Heart Of King Solomon In Sorcery
18. Gate of Sulam
19. Temple VII - Alive in Sheol
20. The Guilt They Bore
21. Gate of Jehudmijron
22. Temple VIII - Smoke in Fire
23. Exodos
24. Gate of Dimitrijon
25. Temple IX - Redeemer to Zion
26. In Meditation On The Death Of Christ
27. Gate of Ea On

Het is al weer vier jaar geleden dat collega Edwin hier het Duitse death/doom-instituut Necros Christos voorstelde, naar aanleiding van de toen actuele EP Nine Graves. Dat blijkt ook gelijk het voorlaatste wapenfeit van de band te zijn geweest, want het hier voor mij liggende Domedon Doxomedon wordt aangekondigd als zwanenzang van Necros Christos.

Misschien juist als afscheidskado heeft de band rond Mors Dalos Ra er daarom fiks werk van gemaakt. We hebben het hier over een werkstuk dat maar liefst drie CD's (of LP's) beslaat, 27 tracks bevat, met een gezamenlijke speelduur die richting de twee uur gaat. Nu is dat voor deze band op zich niks nieuws, hun composities laten over het algemeen al een uitgesponnen opbouw horen, en de albums laten zich dankzij sfeervolle intermezzo's, een vaste thematiek en een gedegen opbouw beluisteren als ware hoorspellen.

In totaal krijgen we hier - uiteraard - negen 'echte' composities voorgeschoteld, drie per CD, die met elkaar verbonden zijn door middel van diverse intermezzo's, intro's, samples, soundscapes of hoe je ze ook wil noemen. Duidelijke herkenbaar getiteld als Temple of Gate is dit de structurele opbouw zoals we die van Necros Christos gewend zijn. Numerologie is belangrijk voor Necros Christos, zo weten we van de voorgaande werkstukken.

De muziek die deze Duitse entiteit voortbrengt is in de basis nog altijd vrij traditionele, primitieve death metal, vooral gericht op de sfeer en op logheid. Verwacht van Necros Christos slechts zelden uptempo beukstukken, laat staan ziedende blasts, de death metal schuurt nadrukkelijk tegen de doom metal aan. Qua sfeer neigt de muziek richting het duister van de oude Morbid Angel, waarin ook wel wat muzikale overeenkomsten te vinden zijn. Ook hoor ik wel overeenkomsten met Celtic Frost/Tryptikon; logge, zware traditionele metal met een occulte insteek.

Monotone, doordringende, slepende, zich herhalende riffs vormen de hoofdmoot, voorzien van een lekkere rauwe diepe grunt, en een ritmesectie die een degelijke, heerlijk logge basis legt. Ondanks de lange speelduur van de composities op zich, en dit drieluik als geheel, vind ik het razend knap dat de muziek nauwelijks of helemaal niet de kans krijgt om te gaan vervelen. De genoemde interludes zijn onmisbaar voor de spanningsopbouw, en eerder sfeerverhogend dan dat ze de vaart uit het geheel halen, zoals je wel vaker hoort.

Het gevaar dat Domedon Doxomedon wordt afgedaan als meer van hetzelfde ligt natuurlijk op de loer. Toch durf ik te beweren dat de band met dit slotakkoord z'n beste werk ooit heeft afgeleverd. In puur muzikaal opzicht sluit dit werk inderdaad naadloos aan op het muzikale verleden van Necros Christos, hun doomdeath klinkt zeer vertrouwd en herkenbaar. Met dit afscheid geeft de band mijns inziens een duidelijk statement af: dit is wat wij doen en hoe we het doen. Het heeft me wat tijd gekost om dit werk te beluisteren en waarderen, maar het is me alleszins de moeite waard gebleken. Liefhebbers van epische, sfeervolle, duistere doom death metal mogen Domedon Doxomedon zeker niet links laten liggen vind ik.