New Years Day - Unbreakable

• BandNew Years Day [US]
• TitelUnbreakable
• Release datum26-04-2019
• LabelCentury Media Records [DE]
• Genre Alternative metal, Nu-metal

Tracklist

01. Come For Me
02. Missunderstood
03. Skeletons
04. Unbreakable
05. Shut Up
06. Done With You
07. Poltergeist
08. Break My Body
09. Sorry Not Sorry
10. My Monsters
11. Nocturnal
12. I Survived

In 2007 verscheen debuutalbum My Dear van de Amerikaanse band New Years Day. Daarop leek de band in eerste instantie een Paramore-kloon: pseudo-harde muziek met lieftallig zangeresje; die band was net zo'n beetje doorgebroken met Riot. New Years Day dreigde echter al snel weer in de vergetelheid te raken, en boegbeeld Ashley Costello zou het uiteindelijk over een heel andere boeg gaan gooien.

In 2015 leek New Years Day zo'n beetje door te gaan breken bij het Europese metal-publiek, met hun album Malevolence. Daarop had de nietszeggende 'pop-metal' uit de begindagen plaatsgemaakt voor een min of meer moderne mix van gothic/dark rock, nu metal met elektronica en metalcore. Costello bleek niet langer de brave girl next door, maar presenteerde zich als stoere metal-chick. Wat een paar tatoeages en een andere haarkleur al niet kunnen doen. Hiermee leken zangeres en band eerder in de richting van Maria Brink en In This Moment te kruipen (Come For Me doet me zeker qua vocalen in het refrein wel heel erg aan Blood van die laatste band denken).

Dat de bandbezetting al weer een paar keer op de schop is gegaan - Costello is nog altijd de enige vaste waarde - is in het geval van New Years Day geen nieuws meer. Dat de muzikale insteek steed smeer richting metal verschuift ook niet. Toch klinkt Costello op het nieuwe album Unbreakable nog bozer en donkerder dan ooit tevoren. Ze schreeuwt bij vlagen de longen uit het bevallige lijfje, ook de bijbehorende muziek klinkt steviger dan voorheen. Dit alles wordt verklaard doordat de zangeres een lastige episode in haar leven heeft overwonnen; harde muziek als uitlaatklep en therapie doen het dan vaak goed. Titels als Unbreakable, Shut Up, Done With You, Sorry Not Sorry en afsluiter I Survived zijn de niet zo stille getuigen van deze periode vermoed ik zo.

Natuurlijk maakt New Years Day anno 2019 niet alleen maar snoeiharde metal. Gebleven zijn de pakkende refreintjes, cleane zangfragmenten, emo-uitbarstingen, en invloeden uit elektronische en popmuziek; met bijbehorende moderne fratsen, zoals die vreselijke autotune (gelijk in opener Come For Me). Ook eigentijds is de volvette groove die vooral uit de gitaren spat, en waar in combinatie met de vocalen de meeste aandacht naar uit zal gaan. De ritmes doen meestal nogal mechanisch aan, en vormen een onmiskenbaar strakke basis.

De composities mogen wat mij betreft wel wat spannender (lees: meer gevarieerd) maar de uitvoering van de meeste nummers maakt veel goed. Strak, hard, maar toch melodieus en herkenbaar is denk ik wel wat vooral een jong (metal)publiek wil horen.