Onegodless - Mourner

• BandOnegodless [NL]
• TitelMourner
• Release datum09-06-2017
• LabelEigen beheer
• PromotorRock 'N' Growl Records [DE]
• Genre Groovemetal, Stoner

Tracklist

01. Intro
02. The Calm
03. Burn The Sun
04. Countless Hours
05. Unstable
06. Hangman's Time
07. Songs Of Old
08. Goliath
09. Salvation
10. My Blood
11. From The Ashes

The artist formerly known as Mourn

Mourn is niet meer, maar Onegodless is springlevend. Over de EP The Beaten Path van Mourn was ik een kleine drie jaar geleden prima te spreken. Ik eindigde mijn bespreking indertijd dan ook met de woorden: "dit smaakt echt naar meer; kom maar op!" Nou, meer is er nu, en wel in de vorm van een heel album waarin overduidelijk gehint wordt naar de oorspronkelijke bandnaam: Mourner.

Om de muziek van Onegodless te omschrijven gebruik in nog even een regel uit mijn bespreking van de Mourn EP: "Zelf noemen ze het 'heavystonerbluesgrooverocksludgemetal', ik zeg riffgeoriënteerde groove-metal van (zuidelijk) Amerikaanse snit, denk daarbij vooral aan muziek van bands waar Phil Anselmo ooit deel van uit maakte (Pantera, Down)." En dat lijkt me ook op de muziek van Onegodless nog altijd onverminderd van toepassing! De bandbezetting is weliswaar voor de helft gewijzigd inmiddels, maar dat maakt voor de muziek helemaal niks uit. Gelukkig maar denk ik daar stiekem achteraan.

The Calm en Burn The Sun zetten direct de groovende stoner-toon voor het album, echt van die muziek waarop je zonder na te denken meteen mee kunt doen met dat aantrekkelijk swingende geluid. Ook met het tempo een tandje hoger weet Onegodless wel raad, getuige het navolgende Countless Hours (of even verderop Salvation); maar ook dan blijft die aanstekelijke groove onverminderd op je los-beuken.

Nu ik dit zo allemaal neerschrijf kom ik tot de ontdekking dat er aardig wat overeenkomsten zijn met het Eindhovense Komatsu, al gaan die misschien net iets meer richting sludge. Terwijl Onegodless juist stug inzet op (nog) meer groove. Luister bijvoorbeeld maar eens naar het machtige Goliath, waarin je daarnaast kunt horen dat het hier aanwezige viertal ook nog eens de nodige technische bagage op zak heeft.

Mourner is dan ook een verbluffend 'eenvoudig' album van een kwartet ervaren muzikanten. Musicerend in een stijl die je misschien niet direct van hen zou verwachten stijgen ze hier zowel song- als speltechnisch tot grote hoogten. De muzikale krachtpatserij betreft hier het harde beukgehalte, niet het instrumentale gepriegel. Pure rock, gebracht door echte liefhebbers met het muzikale hart op de juiste plaats. Dat denk ik er in elk geval wel aan af te horen, en geniet er met volle teugen (bier) van!