Pagan Altar - The Room of Shadows

• BandPagan Altar [GB]
• TitelThe Room of Shadows
• Release datum24-08-2017
• LabelTemple Of Mystery Records [CA]
• Genre Hardrock, Heavy / power metal

Tracklist

01. Rising Of The Dead
02. The Portrait of Dorian Gray
03. Danse Macabre
04. Dance of the Vampires
05. The Room of Shadows
06. The Ripper
07. After Forever

Al jaren aangekondigd, nu is ie er dan eindelijk: het nieuwste en definitief laatste album van Pagan Altar: The Room Of Shadows. Vijf jaar geleden, toen het Italiaanse label Cruz Del Sur alle albums van Pagan Altar opnieuw uitbracht, werd al gemeld dat de band bezig was met een album, dat toen nog Never Quite Dead zou gaan heten. Toen in mei 2015 bekend werd gemaakt dat zanger Terry Jones zijn oneerlijke strijd tegen kanker verloor, leek het er niet meer op dat het album er nog zou gaan komen.

Toch is inmiddels gebleken dat de band al wel degelijk met een album bezig was, sterker nog, al zo goed als af had. Het overlijden van Jones senior leverde dan wel vertraging op, maar er blijkt uiteindelijk sprake van uitstel, geen afstel. Begin 2017 werden de ritmetracks opnieuw ingespeeld, en gemixt met de oorspronkelijke zangpartijen van Terry Jones. Aldus ziet The Room Of Shadows alsnog het levenslicht. Overigens verschijnt het album via het Canadese label Temple Of Mystery Records, dat gerund wordt door Annick Giroux en François Patry, zanger en gitarist van de band Cauchemar; en zelfverklaarde fans van Pagan Altar.

Mijn conclusie over het laatste album Mythical And Magical was, dat het geluid langzaamaan richting folk aan het verschuiven was, of in elk geval die invloeden een steeds grotere rol zijn gaan spelen. Afgaande op titelnummer The Room Of Shadows en het daaropvolgende The Ripper (dat ook nog even in beeld was als albumtitel) lijkt hier bijna wel een andere band aan het werk te zijn. De doom-invloeden zijn relevant teruggedrongen ten faveure van folk en klassieke heavy metal. En ondanks titels als The Portrait of Dorian Gray, Danse Macabre en Dance Of The Vampire is de muziek ook een stuk minder donker van sfeer dan je zou verwachten.

Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik na een eerste luisterbeurt wel enigszins teleurgesteld was. En ook later kom ik tot de ontdekking dat The Room Of Shadows wat mij betreft niet het meest beklijvende Pagan Altar-album zal blijken te zijn. Opener Rising Of The Dead klinkt nog altijd uitermate vertrouwd, hierop trekt gitarist Alan Jones op zijn kenmerkende wijze fel van leer, en kermt Terry op al even vertrouwde wijze zijn zanglijnen uit. Een heerlijk nummer dat naar meer smaakt.

Helaas komt dat meer er niet in dezelfde vertrouwde vorm. Op zich klinken de verschillende elementen - zang, eenvoudige, maar doeltreffende ritmesectie, en flitsend, energiek gitaarwerk - allemaal vertrouwd, maar het resultaat, de nummers, vind ik niet zo geslaagd als 'vroeger'. De sfeer lijkt veranderd, en is eerder dromerig, melancholiek; en van doom is nauwelijks nog sprake. Al hebben tracks als Danse Macabre en Dance of the Vampires zeker hun momenten.

Toch zou ik The Room Of Shadows geen slecht album willen noemen. Het past gewoon wat minder bij mijn smaak en vooral gevoel. Als eerbetoon aan de overleden zanger is het album dan ook zeker geslaagd. Overigens lijkt het er op dat Pagan Altar (nog) niet definitief zal stoppen. Zo speelt de band eind november nog op het Hammer Of Doom festival in het Duitse Würzburg. Dit zal gebeuren onder de naam Time Lord, naast het resterende drietal zullen Andres Arango (Cauchemar) als tweede gitarist en Brendan Radigan (Magic Circle) hun opwachting maken. Hopelijk hebben Alan Jones en de zijnen nog meer voor ons in petto.