Pagan Altar - The Time Lord [reissue]

• BandPagan Altar [GB]
• TitelThe Time Lord [reissue]
• Release datum26-04-2024
• LabelDying Victims Productions [DE]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. Highway Cavalier
02. The Time Lord
03. Judgement of the Dead
04. The Black Mass
05. Reincarnation
06. Night Rider

Hier volgt een herhaling uit de serie: Opa Chris vertelt. Pagan Altar was/is een obscure heavy metal/doom band uit Groot-Brittannië, onder leiding van zanger Terry en gitarist Alan Jones (vader en zoon!). Gevormd in de late jaren '70, bleek Pagan Altar niet in staat het succes dat ze misschien wel verdienden tijdens de NWOBHM-explosie te verkrijgen. Daarvoor was hun muziek, en de verder aankleding van de act (gestoeld op het occulte), op dat moment misschien toch net iets te eigenzinnig.

Toch waren er op zich wel meer bands in die tijd die zich richtten op de klassieke heavy metal met een duister, obscuur randje. Het zijn dan toch bands die het indertijd eigenlijk net niet redden en het tot op de dag van vandaag van hun cultstatus moeten hebben. Ik denk dan bijvoorbeeld aan misschien wel het beste voorbeeld Angel Witch, maar ook een band als Witchfinder General, waar ik overigens 'vroeger' graag naar luisterde. Deze lichting bands vormde een grote inspiratiebron voor waar later de doom uit zou ontstaan; Pagan Altar past perfect in dit plaatje.

In 1982 werd een debuutalbum opgenomen, maar nooit uitgebracht, dat zou nog jaren duren. Wegens gebrek aan tastbaar resultaat viel Pagan Altar in 1985 dan ook uit elkaar. De band werd echter nooit vergeten, en in 1998 werd het debuutalbum onder de titel Volume 1 alsnog uitgebracht. Zoals het wel vaker gaat met dit soort cultbands is de discografie wat schimmig, het album zou later onder andere titels nog vaker uitgebracht worden. Dat geldt ook voor het werkje dat hier nu voor me ligt, en dat sluit weer mooi aan bij het vervolg van de bandhistorie.

Want aanbeland in 2004 wordt het mini-album The Time Lord uitgebracht. Dit album bevat opnames uit 1978 (track 1 en 2) en 1980 (tracks 3 tot en met 5) en slechts bewaard gebleven op cassette. Een paar van die nummers zouden later op het debuutalbum terecht komen, maar deze opnames zijn dus nog van daarvoor. Het album is in 2012 door Cruz Del Sur voor het eerst op cd gezet, met geremasterde opnames, maar ik heb inmiddels begrepen dat er later dit jaar nog een versie gaat verschijnen: Shadow Kingdom Records zal het album voorzien van alternatief artwork uitbrengen.

Maar het verhaal gaat nog verder! Pagan Altar komt, met opnieuw vader en zoon Jones als basis, in 2004 weer bij elkaar. Het resultaat: twee albums, Lords Of Hypocrisy (2004) en Mythical & Magical (2006). Ook staat er voor later dit jaar een nieuw album op stapel: Never Quite Dead, een titel die ironisch genoeg een mooie samenvatting geeft van de carrière van een band als Pagan Altar.

Dan ook nog maar even over de muziek. Hoewel de muziek redelijk opgepoetst is, klinken de nummers nog altijd rauw en ongepolijst, zoals het hoort natuurlijk. The Time Lord bevat occult klinkende donkere rock/metal, Black Sabbath geïnspireerde melodieën en zeer getalenteerd gitaarwerk. Veel dubbel gitaarwerk ook, dat natuurlijk perfect paste binnen de NWOBHM, en z'n oorsprong heeft bij een band als Thin Lizzy, waar ik naast Black Sabbath ook regelmatig aan moet denken bij dit album. Luister maar eens naar het laatste stuk van het titelnummer.

Vooral de paar langer uitgesponnen passages, met veel herhalingen, geven een goed beeld van waar Pagan Altar voor staat, en waar veel latere doombands hun inspiratie onder meer vandaan hebben. En de bands eigen klassieker Black Mass mag natuurlijk ook niet ontbreken, doom metal avant la lettre. Behalve het typische gitaargeluid drukken de zeer aanwezige bas en het basic drumgeluid (a la Black Sabbath) een stempel op het totaalgeluid van de band, en plaatsen de muziek in historisch perspectief. Dat de wat krakerige zang geen schoonheidsprijs verdient zal me een rotzorg zijn, het past mooi in het duistere totaalplaatje.

Bovenstaande schreef ik in 2012 over The Time Lord, dat toen voor het eerst op CD verscheen. Ik vind het prettig dat een band als Pagan Altar nooit vergeten zal worden, al is het maar doordat het stokoude materiaal heruitgebracht zal blijven worden. Dit jaar is het Dying Victims Productions dat hierin voorziet, waardoor ik mijn schrijfselen weer eens tevoorschijn mag halen! Wat wel heel leuk is aan deze heruitgave is dat het nummer Night Rider, ook al aanwezig op de allereerste versie van de demo / het debuut, hier in ere is hersteld. Deze ontbrak nog op eerdere re-releases.