Paradise Lost - Host (Remastered)

• BandParadise Lost [GB]
• TitelHost (Remastered)
• Release datum16-03-2018
• LabelNuclear Blast [DE]
• Genre Dark rock / metal

Tracklist

01. So Much Is Lost
02. Nothing Sacred
03. In All Honesty
04. Harbour
05. Ordinary Days
06. It's Too Late
07. Permanent Solution
08. Behind The Grey
09. Wreck
10. Made The Same
11. Deep
12. Year Of Summer
13. Host

Op 16 maart brachten de Britse metallers van Paradise Lost een geremasterde versie uit van hun legendarische zevende studioalbum Host. Tevens is dit de eerste keer dat de nummers in het vinyl werden geperst. Oorspronkelijk uitgebracht in 1999, verdiende Paradise Lost met dit album hun reputatie als de muzikale kameleon van West Yorkshire, omdat het de band verder weg zag gaan van hun eerdere death metal roots naar een melancholisch en meer catchy electropop geluid.

Met Host wilde de band destijds het concept van voorgangers Draconian Times (1995) en vooral One Second (1997) verder brengen en een heel duister album maken met nog meer subtiliteit. Het was in muzikaal opzicht een flinke stap verwijderd van de vroegere albums; achteraf zou je kunnen zeggen: een te grote sprong.

Naar aanleiding van hierboven genoemde albums werd Paradise Lost getekend door major label EMI, met als gevolg een (tijdelijk) verdringen van de logge metal-gitaren en wapperende haardossen. Daarvoor in de plaats kregen we een Depeche Mode-lookalike voorgeschoteld, zowel qua uiterlijke verschijning als muzikale insteek: geprogrammeerde beats, elektronica, cleane zang, keyboard-melodieën en strijkers kregen voorrang boven riffs en grunts, stuwende bassen en beukende drums.

Maar de nieuwe geremasterde versie laat horen dat Host op het gebied van songwriting, maar vooral qua puur ellendige atmosfeer, nog altijd een Paradise Lost-waardig album is. Het is alleen geen metal-album. Wat mij betreft tekent het de band dat ze - juist nu de metal-roots weer volledig in ere zijn hersteld - met dit album opnieuw de waardering zoeken die indertijd al onder de oppervlakte aanwezig mocht zijn. Net als de muzikanten zelf zijn inmiddels ook de fans 'ouder en wijzer' geworden, zodat Host alsnog op waarde mag worden geschat wat mij betreft.

Wanneer je even vergeet dat je naar een van oorsprong death metalband luistert, is Host qua sfeer nog altijd prima te doen. Juist de oudere muziekliefhebber, die de prille jaren '80 gothic/new wave-stroming nog heeft meegemaakt (inderdaad, ik ook ja) zal die atmosfeer als behoorlijk herkenbaar in de oren klinken. Toch geef ik - heel laf misschien - nog altijd de voorkeur aan de 'metal' Paradise Lost.