¡Pendejo! - Toma

• Band¡Pendejo! [NL]
• TitelToma
• Release datum26-08-2021
• LabelEigen beheer
• PromotorIDVI Agency [NL]
• Genre Hardrock, Stoner

Tracklist

01. Wratchild [Iron Maiden cover]
02. Tuyo [intro Narcos cover]
03. El Mago [Black Sabbath cover]
04. Dejame [Mari Trini cover]
05. Flotadores [live]
06. Dos [live]
07. Bulla [live]
08. Hacia La Luz [live]

Teringherrie, want dat maken wij, jazeker mensen

Toen ik de aankondiging zag kon ik me er maar weinig bij voorstellen: een cover van Iron Maiden's Wratchild in heavy rock / stoner / doom-stijl, Spaanstalig, met blazers. Het is uiteraard Pendejo dat deze bizarre combinatie voorschotelt alsof het de normaalste zaal van de wereld is. Overigens had het eigenzinnige gezelschap al eerder een paar bijzondere covers vrijgegeven in aanloop naar de release van hun nieuwste werkstukje Toma.

Op het album zijn vier covers (opgenomen tijdens zogenaamde isolation sessions) en vier live-tracks verenigd om een serieus teken van leven te geven tijdens de rare tijden waarin we leven. De vier live-nummers kenden we in de studio-versie van eerdere releases, maar de vier min of meer nieuwe tracks, de covers, verdienen wel wat aandacht. Waarbij ik het vooral grappig vind om te constateren hoe breed het muzikale spectrum is van waaruit Pendejo heeft geput.

De Iron Maiden klassieker had ik genoemd, en zal bij de meesten het bekendst zijn. Natuurlijk heeft Pendejo het nummer helemaal naar zijn hand gezet: van NWOBHM is niks meer over, slechts de contouren zijn nog herkenbaar. Dat geldt net zo goed voor de overige tracks. Tuyo is Pendejo's weergave van de theme-song van de bekende Netflix-serie Narcos, en okay, daar is natuurlijk wel een Zuid-Amerikaanse link mee te leggen. Overgoten met een doomy stonersaus en opgepimpt met de inmiddels bekende blazers is dit Pendejo ten voeten uit.

El Mago is Black Sabbath's The Wizard in het Spaans. Hier kan de logge basis intact blijven, maar de blazers en de toegevoegde Zuid-Amerikaanse schwung geven het nummer toch net even een andere lading. Minder doomy, meer 'feestelijk'. Hoewel, ook hier is die moddervette basgitaar toch wel heel bepalend. Daarna is Dejame (van Mari Trini) het enige nummer dat ik niet ken. Deze Spaanse zangeres vierde haar hoogtijdagen in de jaren '80 en '90, maar dan vooral in haar thuisland. Uiteraard krijgt ook deze track de typische Pendejo behandeling.

De vier live-tracks zijn opgenomen tijdens de release-party voor Sin Verguenza (eind 2018), in de Altstadt - mij welbekend ;-) - in Eindhoven. En ja dat is al weer even geleden, maar een release als deze is nog altijd beter dan niks. Graag had ik er wat beelden bij gehad (nee, ik was er helaas niet bij) om nog beter te kunnen laten zien en horen hoe apart deze band is.